Pinksteren 2010: De Geest maakt het verschil

Han2/Open 3,14-22

Verschil
Stel je eens voor dat stroom (elektriciteit) nooit ontdekt was…
Denk eens terug aan gisteren bijv., wat zou je dan niet hebben kunnen doen…?
Voor wie zou de dag er heel anders uitgezien hebben?

Neem alleen het licht al! Ik las ooit een verhaal over de komst van het elektrische licht in onze huizen. Dat was zo rond 1900: het eerst in de steden en daarna in de dorpen. Daarvóór kende men gaslicht, olielampen en kaarsen. Dat gebruiken wij nu als sfeerverlichting: wanneer we niet teveel hoeven te zien. Dat is zo ongezellig!
Maar zo kun je ook niet zoveel zien! En in 1900 zag je het omgekeerde effect van onze gezelligheid.
Stel je maar eens voor wat de komst van de gloeilamp voor de huishoudens van toen betekende. Er kwam nu zoveel meer aan het licht dat er ineens ook veel meer schoon te maken was. Het elektrische licht maakte het verschil…

Geest?
Stel je voor dat de Geest niet gekomen was… Wat zou er vandaag dan anders zijn in de kerk?
Over Wie hebben we het eigenlijk met Pinksteren? Je kun Hem niet zien! Hoe weet je dan dat Hij hier is? Dat hoor je christenen zich tegenwoordig nog wel eens afvragen. Dan zegt de één tegen de ander: nou de Geest is hier niet, want ik merk er niets van. En dan is de vraag belangrijk, wat zou je dan moeten merken van de Geest? En als we het daar eenmaal over hebben, zijn –dat merk je in de gesprekken- sommigen ongerust en anderen geërgerd. Ongerust omdat er iets mist, geërgerd omdat er zoveel over het hoofd gezien wordt.
Om daar meer zicht op te krijgen is de vraag dus best op zijn plaats: de eerste Pinksterdag, wat maakt die nu voor een verschil? Wat mag je sinds die dag verwachten? 

De eerste Pinksterdag
Wat het meest opvalt zijn het geluid van de storm, de vuurvlammen en de ‘vreemde talen’. “Andere tongen’ staat er nog in de oude vertaling [4]. Dat is het bijzondere van die dag dat je direct ziet en hoort. Sommige gelovigen zeggen dan: kijk dat is dus het verschil wanneer de Geest komt! Dan slaat de vlam in de pan en waait er een frisse wind door de kerk en kun je mensen in tongen horen spreken. En zo is Pinksteren synoniem geworden met Opwekking en dat is–zoals iemand opmerkte: 'een wat wilde vorm van Christelijke ervaring en praktijk (…) veel geluid, geheven handen en vanzelfsprekend tongentaal”.
Maar, als dat er dan niet is…? precies dan komt de bezorgdheid om de hoek. Is de Geest er dan wel?

Toch denk ik niet dat dit het belangrijkste is op de eerste Pinksterdag. De Heer Jezus had gezegd: ‘'Ga niet weg uit Jeruzalem, maar blijf daar wachten tot de belofte van de Vader, waarover jullie van mij hebben gehoord, in vervulling zal gaan. [Han 1:4 NBV]’ Als je even doorleest, begrijp dat je dat die belofte de komst van de heilige Geest is. En waarom moesten ze daarop wachten, nou dat legt de Heer Jezus uit: Maar wanneer de heilige Geest over jullie komt, zullen jullie kracht ontvangen en van mij getuigen in Jeruzalem, in heel Judea en Samaria, tot aan de uiteinden van de aarde.' [Act 1:8 NBV]

En dat is precies wat je op die eerste Pinksterdag ziet gebeuren. De eerste gemeente verandert van een wat gesloten gemeente van 120 aanhangers van de Heer [1,15] in een gemeente die de aandacht trekt van de hele stad Jeruzalem. Het geluid van de storm is zelfs buiten de te horen! En vanaf dat moment zijn die eerste christenen niet meer op zichzelf, van alle kanten komen er mensen op hen af. En die besloten samenkomst van 120 mensen verandert in een openluchtdienst voor duizenden bezoekers. En de Heilige Geest zorgt dat alles er is om die mensen met het evangelie te bereiken. Tot hun eigen grote verrassing, daarvan ben ik overtuigd- merken die eerste 120 christenen dat ze in alle wereldtalen voor dat duizendkoppige publiek staan te getuigen. En hun toehoorders, afkomstig uit bijna alle landen van de toenmalige wereld, horen tot hun grote verbazing het evangelie in hun moerstaal. Zie je het: het Joodse christendom is internationaal geworden. Zoals de Heer Jezus gezegd had:
Maar wanneer de heilige Geest over jullie komt, zullen jullie kracht ontvangen en van mij getuigen in Jeruzalem, in heel Judea en Samaria, tot aan de uiteinden van de aarde.' [Act 1:8 NBV] Daarom gaat het die dag!

De symboliek van ‘Pinksteren’ 
En vooral die talen zijn dan best wel opvallend. Daar zit een bijzondere boodschap in. Want het was toen eigenlijk helemaal niet nodig om al die talen te spreken. Wat doen wij als we een internationaal publiek willen bereiken? Dan gebruiken we het Engels, de wereldtaal. Maar dat kon toen ook al: in die tijd was dit het Grieks, dat bijna iedereen wel een beetje beheerste. Dat hadden ze best kunnen gebruiken en dan was het iedereen ook duidelijk geweest. Ja, als je in vs 5 kijkt merkt je zelfs dat hun publiek voornamelijk uit buitenlandse Joden bestaat, misschien hadden die 120 gemeenteleden zelfs Aramees of Hebreeuws kunnen gebruiken, de meeste buitenlandse Joden zullen dat wel als tweede taal gesproken hebben. Maar dat gebeurt niet, die Joden horen het evangelie in de taal van het land waar ze opgegroeid zijn. Persoonlijker kan de boodschap niet worden.

Weet je wat het verschil is wanneer de Geest komt die dag?
Drieduizend. Drieduizend gelovigen! Want zoveel zijn er bijgekomen aan het einde van die dag [2,42]. Dat is 2500%. Voor onze gemeente zou dit betekenen dat we in 1 dag naar 17.500 leden zouden groeien.
Dat is het verschil dat de Geest maakt, Hij geeft alles wat nodig is om de anderen met het Goede Nieuws te bereiken! Hij trekt de aandacht zodat er duizenden komen, Hij geeft de 120 de kracht en de woorden en de mogelijkheden (al die talen) om het toegestroomde publiek te bereiken. En Hij opent op deze persoonlijke manier duizenden harten. Allemaal werk van de Geest.
Vanuit de hemel verandert de Geest de aarde met hemelse kracht, te beginnen met dat deel van de wereld dat bestaat uit de lichamen, gedachten, harten en levens van hen die Jezus al volgen. En de Geest verandert de wereld met ons mensen die Jezus volgen.

En er is nog meer bijzonders, en reken maar dat dit de toegestroomde Joden niet ontgaan is. Dat het evangelie van Jezus nu net op de deze dag zoveel vrucht draagt. Het is immers de dag van het Eerstelingsfeest. Pinksteren was een OT oogstfeest. Hier zie de eerste opbrengst van de grote oogst! Inderdaad zoals de Heer zei: de velden zijn wit om te oogsten [Joh 4,35].
Ja in de Joodse traditie gelooft men dat de Here op de 50e dag na de uittocht de wet vanaf de Sinaï gaf: de richtlijnen voor de nieuwe levensstijl van het verloste volk. Op deze vijftigste dag komt de Geest het nieuwe leven in de harten van de gelovigen schrijven. Leven in de stijl van het Koninkrijk: inspiratie, motivatie en kracht voor liefde, vrede en saamhorigheid. Nieuw leven dat grote indruk maakt op de rest van de stad, dat levert even later tenminste nog tweeduizend nieuwe gelovigen op [4,4]
Dat is het grote verschil van die eerste Pinksterdag: het evangelie is sinds dien tijd straat op, onderweg en het zal niet meer stoppen totdat het overal op de onze wereld is aangekomen.

Het verschil? (2) 
Het gaat dus niet om die bijzondere tekenen: wind, vuur en talen. Zij zijn een middel om een ander doel te bereiken: de bekendmaking van het evangelie.
Als je die tekenen niet ziet, wil dit nog niet zeggen dat de Geest er niet is. Soms heeft Hij ze niet nodig. Dat merk je bijv. aan de geschiedenis van Filippus even later [8,26]. Daar is de Geest ook volop aan het werk, maar op een heel andere manier. Hij zorgt dat Filippus op de juiste plaats is om de Ethiopiër te ontmoeten en dan volgen er geen wind, vlammen en talen, maar de rustige uitleg van een Bijbelgedeelte. Zodat het evangelie ook tot de Ethiopiër door kan dringen en Hij tot geloof kan komen. En dat gebeurt ook. De Geest zorgde voor de boekrol en voor de uitlegger.
Zo zie je twee keer de Geest met heel verschillende middelen aan het werk, die allebei de keren hetzelfde gevolg hebben: geloof in de opgestane Heer Jezus Christus.

Dus, als je geen bijzondere tekenen ziet, betekent dat niet zomaar dat de heilige Geest hier niet is. Ik denk zelfs dat je moet zeggen, hoe zou dat nu kunnen! Hoe zouden we psalmen kunnen zingen zonder de Geest? Hij zorgde voor de berijmingen en de muziek. Hoe zouden wij anders Liedboek en Opwekking kunnen zingen, zonder de Geest? Hoe zouden we anders alweer een nieuwe Bijbelvertaling kunnen gebruiken? Zonder de Geest? Hoe zou hier eigenlijk geloof kunnen zijn? Zonder de Geest? Door Hem is het hier gekomen. Wees dus niet zomaar bezorgd over de aanwezigheid van de Geest in de gemeente, dan kijk je wel over heel veel heen, hoor! We hebben al veel om dankbaar voor te zijn! Dat danken we ook aan de Geest, die het ons allemaal in handen geeft. Hij maakte het verschil, ook voor ons.

Maar
Maar –toch maar- moet dit verschil wel blijven! Daarmee bedoel ik: ‘wat als we als christenen niet meer opvallen en het evangelie geen aandacht meer trekt?’
Dat was het geval in Laodicea, een welvarende stad in Klein Asia (W-Turkije).
Daar waren geloof ik christenen. Hoe ik dat weet? Ze krijgen een brief van Jezus’ Christus. Die weet het nog! Of ik dat ook zonder die brief geweten zou hebben, kan ik niet zeggen. Uit de brief krijg ik nl. de indruk dat ze verder helemaal niet zo opvielen. [Lezen].

Ze waren welvarend zoals iedereen, goed gekleed en goed gevoed. Ze hadden mening zoals iedereen en dachten het allemaal heel goed te zien. En het zou me niet verbazen dat ze van mening zijn dat als je je best maar doet, je heel goed voor jezelf kunt zorgen. En dat ze zichzelf daarvan een goed voorbeeld vinden. Kijk maar naar ons, we hebben niets meer nodig!
De christenen in Laodicea verschillen in niets van de andere inwoners: zij kunnen zichzelf wel redden.. En hebben dus ook geen boodschap voor hun stadsgenoten en zijn daar nog trots op ook!

De Heer Jezus vindt dit verschrikkelijk, Hij wil dat ze met dit leven breken [19].
Met wat moeten ze dan breken: met een liederlijke levensstijl. Nee, met een leven dat geen verschil maakt!  Ze leven alsof de Heer Jezus nooit gekomen is. Ze leven alsof ze geen redding nodig hebben: want ze hebben alles al. Ze leven alsof het Koninkrijk al gekomen is. Alsof de wereld zoals die in Laodicea is het Koninkrijk al is. Ze hebben geen boodschap meer: niet voor zichzelf en niet voor anderen. Ze zijn thuis in deze wereld, waarom zou Jezus terug moeten komen. En het evangelie is een soort privéovertuiging geworden.
De Heer Jezus noemt die welvarende christelijke burgers: ongelukkig, armzalig, berooid, blind en naakt. Ze denken dat ze Jezus dienen. Maar in feite laten Hem voor de deur staan! Hij staat nog te kloppen en ze moeten Hem nog opendoen. Hij heeft nog helemaal geen plaats in hun levens.
De Heer Jezus vergelijkt hun levensstijl met lauw water: het verkoelt je niet en het verwarmt je ook niet? Hun leve maakt gewoon geen enkel verschil. Hoe kan dit nu op deze wereld, terwijl je Jezus kent.

Wij gaan op Laodicea lijken als we geen verschil meer maken in deze wereld. Als we welvaart aanzien voor geluk, en geld voor verlossing. Als we de Heer Jezus praktisch niet meer nodig hebben. “We hebben alles toch al!”
Maar dan leeft de Geest niet meer ons midden! Wat die maakt het verschil: soms plotseling en heftig, zoals toen in Jeruzalem en soms heel rustig en geduldig. Maar Hij maakt het verschil!
De Geest maakte ons schatrijk. Wat wij niet tot onze beschikking hebben! Muziek, bijbels, websites, gemeenten, opleidingen, cursussen, gaven, vrije zondagen…
We hebben veel om dankbaar voor te zijn!. Laten wij die rijk zijn, ook als rijken leven! Laten we naar de Geest luisteren en het verschil maken in een wereld die op Jezus wacht! Amen