vrijdag 13 augustus 2010

Ps. 23 Leven in de Leegte? (2) - Hoe leidt God ons?


Komende Zondagmorgen gaan we ons opnieuw bezighouden met het thema 'Leven in de Leegte?'








In de tweede preek over ons thema, aandacht voor de leiding van God.












Hoe leidt God ons en hoe kunnen wij richting vinden in ons leven?






Is de Heer te vergelijken met de VVV of is het toch anders…?



















Vooraf of achteraf?
Ik heb gewacht totdat je zelf zou komen! Dat is voor mij het teken van God.
Ik was stomverbaasd, waarom had hij dat nu gedaan?
‘Hij’ dat is een studievriend waarmee ik samen theologie studeerde. We praatten veel over gemeente-zijn. We hadden zo onze zorgen over de praktijk! Die vriend, laat ik hem Flip noemen, kreeg het geweldige idee om een weekendcongres over het thema’ de gemeenschap der heiligen ’te organiseren. Ik was wildenthousiast en maakte hem duidelijk daar ik daar graag aan mee zou werken.
Weken gingen voorbij en ik hoorde er niets meer van. Jammer. En net toen het hele plan uit mijn gedachten was, las ik een advertentie in de krant (het ND), waarin mensen werden uitgenodigd voor een weekendcongres over –jawel- ‘de gemeenschap der heiligen’. Graag aanmelden bij Flip… Ik was eerst verbaasd en toen verontwaardigd. Ging hij er nu helemaal alleen mee verder, we hadden er toch samen over gesproken! Ik greep de telefoon om om tekst en uitleg te vragen, maar hij reageerde heel kalm en was niet in het minst verbaasd en zei:
Ik heb gewacht totdat je uit jezelf zou komen! Dat is voor mij het teken van God.
Ik was wel verbaasd, stomverbaasd. 

Hij zocht heel actief naar de leiding van de Heer. Hij wachtte a.h.w. op een teken en mijn komst naar hem zou voor hem het bewijs zijn. Ik vond dat maar vreemd, de leiding van de Heer dat zag je toch meestal pas achteraf? Hij dacht daar anders over.
Vooraf of achteraf het bleef een meningsverschil dat we tot het einde van onze studietijd bleven houden.

Leiding?
De vraag naar de leiding van God is –in mijn beleving- de laatste jaren een kerkenbreed gesprek geworden. Op conferenties, congressen, maar ook gewoon op de gemeentevloer kunnen we de vraag horen naar de leiding van God. Vond je twintig jaar geleden als ‘achterafkijker’ nog de instemming van de meeste anderen om je heen, tegenwoordig groeit het aantal ‘voorafkijkers’ snel. Velen zijn heel actief op zoek naar de persoonlijke leiding van God in hun leven. ‘Een woord van God’, ‘een beeld van God’, ‘een ingeving van God’. Als je om je heen luistert, het zijn onder christenen gewone uitdrukkingen geworden, die je regelmatig kunt horen. En het is niet uitzonderlijk meer als iemand je vraagt wat je er van vind om een ‘Gideonsteken’ van God te vragen. (Dat ‘teken’ is gebaseerd op de geschiedenis van de richter Gideon, die met behulp van een wollen vacht een teken van God vraagt. Wordt de vacht nat terwijl de grond ’s morgens droog blijft dan beschouwt hij dit als een teken van de Here (Richt.6,36v).

Vragen
Vragen om leiding, dat roept allerlei gevoelens op! De één is bezorgd (waarom vooraf?), de ander enthousiast (ik voel me gedragen), weer een ander bang (hoe kom ik toch achter het plan van God voor mijn leven?) en weer een ander benieuwd (wat zou Gods boodschap voor mij zijn?) Goed om het er over te hebben!

En die aandacht voor wat God met ons wil is natuurlijk mooi! Hoe vaak nemen we onze beslissingen niet zonder God er in te kennen! Denk daar eens over na: hoe vaak heb je in je leven een beslissing genomen, zonder God er naar te vragen
Wie heeft God altijd om raad gevraagd?

Maar het roept ook vragen op: hoe onderscheid je tussen Gods boodschap en die van anderen? Er zijn immers nog meer zenders in de lucht? Hoe ga je om met je eigen stoorzender?
Vooraf of achteraf?, dat gaan we hier niet oplossen. Is het wel een goede tegenstelling? Maar wel kunnen we het hebben over de –algemenere vraag- hoe zit dat nou met Gods leiding? En dan kun je denken aan vragen als:

1. Hoe kom je achter het plan van God voor jouw leven?
2. Moet je wachten op een teken vóórdat je een beslissing neemt?
3. Leidt God ons leven ook als we Hem er niet naar vragen? 

Kun je de Heer vergelijken met een VVV kantoor? Of is het toch anders.
VVV kantoor?, hoe kom je daar nu weer op?
Nou bij die vraag hoort een verhaal. In de vakantie is onze telefoon gestolen, een smartphone. Heel handig als de weg wil weten of een camping wil opzoeken. Ineens was ‘tie weg en daarmee ook al onze informatie. Heel vervelend en ook heel lastig. Daarom fietsten van VVV kantoor naar VVV-kantoor. Die willen je graag helpen en kunnen je ook goed aan informatie helpen, maar je moet er wel heen? Als jij ze het niet vraagt, helpt de VVV je ook niet. Werkt dat nou ook zo bij de Heer? Beschouwt Hij het als onze verantwoordelijkheid dat wij Hem naar zijn plannen voor onze levens vragen.
Daar is veel over te zeggen, aan lang niet alles komen we vandaag toe. Maar wel vinden we alvast grond onder de voeten in Psalm 23…

Psalm 23
Deze is voor heel wat christenen een dierbare psalm. Op moeilijke momenten vinden wij troost in de woorden van deze psalm. Wij kennen hem denk vooral van ziekbedden, ja zelfs van sterfbedden. Begrijpelijk, juist waar wij onze geliefden niet kunnen volgen, troost de psalm ons met het besef dat God er wel bij is. Dit is een psalm voor kaarten, tegels en zelfs op strandhuisjes. Een dierbare belijdenis: de Heer is mijn Herder, het ontbreekt mij (dus) aan niets.
Maar deze psalm die zo troost, is ook een psalm over de leiding van God. Over met Hem onderweg zijn. Letterlijk.

De psalm wordt toegeschreven aan koning David, die zijn God vergelijkt met een herder. En hij weet wat een herder is, omdat hij dat werk zelf ook gedaan heeft.
Geen luxebaan, als je dat mocht denken. Je ziet vaak van die idyllische plaatjes, waar de herder diep in gedachten op zijn stok leunt. En maar half op de kudde let. Je kunt je heel goed voorstellen dat het resultaat een psalm of zelfs een hele bundel met psalmen is. Dat is een vergissing, herder-zijn is een harde baan en gevaarlijk werk, dat grote oplettendheid vraagt.
Je zwerft alleen met een hele kudde aantrekkelijke schapenbouten tussen de roofdieren door. En in die tijd had je zelfs nog leeuwen en beren in Israël. Die moest je regelmatig bij je schapen vandaan zien te houden. Daarvoor had je een met ijzer beslagen knuppel (dat is die stok die nooit op die idyllische plaatjes staat) en ook wel eens een slinger. Dit vraagt uithoudingsvermogen (dag en nacht waken), kracht en moed (soms moest je een schaap uit de muil van een roofdier durven redden. Dat had David ook wel gedaan). Zonder liefde voor je beesten, breng je dat niet op. David vergelijkt de HEER met zo’n herder. Met iemand die er tussen springt, die wegen door de wildernis zoekt, die zich verantwoordelijk voelt voor de voeding van zijn kudde en die dag en nacht waakzaam is. Ja de HEER is iemand die zijn volk lief heeft en er dus voor wil zorgen.

Daar zit nog veel meer achter, dat merk je al aan de manier waarop David Hem aanspreekt. HEER, het valt ons niet zo op, maar het is de vertaling van Jahweh. Dat is een bijzondere naam van God, waar alleen zijn vrienden Hem mee mogen aanspreken. De naam voor de Verbondsgod van Israël. Over het verbond hebben we het tegenwoordig niet zoveel meer. Is het omdat het er in verleden misschien wel eens een beetje teveel over is gepreekt? Dat maakt onze generatie een beetje verbondsmoe. En de jongste generatie weet er, ben ik bang, bijna niets meer van. En dat is erg jammer, want dat verbond is heel bijzonder: de grote God en Schepper van hemel en aarde sluit een contract af met één volk. Vroeger Israël, nu met ons. Dat volk mag Hem bij wijze van spreke bij de voornaam noemen (HEER, Jahweh) en zich Gods volk noemen. Contract, daar legt de HEER zich dus op vast. Onze God is niet alleen maar welwillend om je antwoord te geven als je Hem er om vraagt (zoals het VVV-kantoor), nee onze Heer houdt van ons. Dat is veel meer: Hij let ook ongevraagd op ons. Hij is op zijn volk betrokken als een herder op zijn kudde. Dat zegt veel. Ook over onze vragen

David vergelijkt zichzelf met een schaap uit de kudde: dwaas en eigenwijs, maar ook behoeftig, afhankelijk en kwetsbaar. M.a.w. schapen hebben ook leiding nodig, maar ze zullen dat niet zo snel toegeven. Gelukkig maar dat God ze desondanks leidt. Dit schaap kent zijn herder zo goed, dat Hij weet dat Hem niets zal mankeren. Dat wil niet zeggen dat er geen gevaren zullen zijn. Maar uiteindelijk zal je in dit leven overvloed en rust vinden (groene weiden en meer water dan je op kunt). Je vindt jezelf er weer terug (Hij brengt mijn ziel terug vs 3 kracht). Je wordt opnieuw jezelf. Je krijgt weer hoop, je vindt je vertrouwen op Gods goedheid terug en in zijn beloften en de verdoving die het gevolg is van slechte ervaringen trekt uit je weg en in tijden van wrok over wat je is aangedaan wordt je liefde voor God en mensen weer hersteld; ja je vind je zelfbeheersing terug bent weer in staat een aandrang die een slechte gewoonte had kunnen worden te weerstaan. (sex of verslaving)

Als de route maar moeilijk te zien is, je hebt deze vakantie misschien wel langs van die tracks gelopen (karresporen zeiden we vroegen) ze zijn maar net te zien en je raakt zomaar de weg kwijt. Maar Hij weet je langs die tracks naar goed gebied te brengen Je zou ook kunnen lezen. Hij brengt je bij de waarheid. Hij brengt je bij: recht, eerlijkheid, oprechtheid, eerbaarheid, integriteit en trouw

Doet Hij dat nu pas als je Hem dat vraagt? Nee, Hij doet dit sowieso al omdat Hij je herder is. ||
In allerlei omstandigheden, ook de heel moeilijke is je God erbij. Als je echt bang wordt en geen uitweg meer ziet. Dan is Hij toch sterker (die knuppel)… Hij kan en zal er je er door heen brengen. Het besef dat Hij dat doet is een hele troost voor je. Geen vijand die er wat aan kan veranderen: je komt bij Hem aan tafel te zitten. Speciaal door Hem voor jou gedekt! Bij God aan tafel? Ja dat mag, want je hoort bij Hem!
Je hebt een plek bij God in zijn hart en aan zijn tafel.
Dicht bij Hem is het gewoon helemaal goed. Daar kom je echt niets kort.
Zo eindigt de psalm: de eindbestemming van je leven is goedheid en gunst. En daar kom geen eind meer aan. Mooi hè (Even inwerken….)

Leiding 2
Onze Heer (naam!) is onze Herder, dat is méér dan een vraagbaak (VVV). M.a.w. Je leeft niet in de leegte, de Heer, je Herder is bij je en let op je

Terug naar de vragen
1. Hoe kom je achter het plan van God voor jouw leven?
De Heer is je Herder. Dus zorgt Hij voor je. Daarom heeft Hij –voordat je het vroeg- al heel veel informatie over de bedoeling met ons leven gegeven. We hebben er een Bijbel vol van zijn zorg voor ons. Die Bijbel is dan ook het belangrijkste middel waardoor de Herder ons leidt.
Daarin wordt zijn plan voor de wereld beschreven. Daarin leert Hij je ook over goed en kwaad. Daarin leer Hij je over je Verlosser. Daarnaast heeft Hij je een verstand gegeven om daar over na te kunnen denken en broers en zussen om je heen voor advies en overleg.

2. Moet je wachten op een teken vóór dat je een beslissing neemt?
Zoals gezegd: Je Heer heeft je al veel informatie gegeven. Realiseer je dat de Heer alleen bij uitzondering aanvullende informatie aan je geeft: in de vorm van een persoonlijke boodschap. Maar het is niet de regel. Sta open voor een persoonlijke boodschap van je Heer, maar ga er niet van uit. Dus niet wachten totdat, maar opletten of…

3. Leidt God ons leven ook als we Hem er niet naar vragen?
Ja, natuurlijk!. Dat doet een herder. Daar hoef je eerst niets van te merken. God kan je leiden ook als je zelf niet in de gaten hebt dat Hij dat doet. Regelmatig zie je dat dus pas achteraf. Dan valt kwartje pas. Maar goed Hij is dan ook de Herder en jij bent het schaap.

Dan nog een waarschuwing en een bemoediging:
Waarschuwing Ga niet zomaar af op ‘een woord’, ‘een beeld’ of een ingeving. Pas op: er zijn ook andere zenders in de lucht. De heersers en machten van de duisternis [Ef 6,12]. Zij zullen je willen verwarren. Vergelijk een woord, een beeld of een ingeving altijd met de informatie die je al van je Heer gekregen had. Zoek raad bij je broers en zussen. Toets met hen samen de boodschap je meent ontvangen hebben op betrouwbaarheid [Oude christelijke gewoonte 1Co 14,29].

Bemoediging Wees niet wanhopig wanneer je een verkeerde keus maakt. Ook dan ben je ook dan ben je niets reddeloos verloren, want je Heer, je goede Herder, zoekt je ook weer als je verdwaald bent. En kan je ook dan terugbrengen op zijn weg.

Daarom: Wees alert op wat God je te zeggen heeft, maar durf er op te vertrouwen dat God je leven al leidt
En wees gerust De Heer is onze Herder Ons zal niet ontbreken.                                                        Amen




Liturgie voor de dienst
1. Zingen: B 78 Heer ik prijs uw grote naam
Gez. 21, 1.2 en 3 Alles wat adem heeft love de Here 
2. Stil gebed, Votum, Zegengroet 
3. Zingen: B 64 Heer ik kom tot U 
4. Gebed 
5. Kinderlied: B 220 Jezus is de goede Herder 
Kinderen naar de Bijbelklas 
6. Bemoediging: Luk 11,5-13 Dubbelgebod
7. Zingen: Ps. 86 1 en 4 
8. Lezen: Ps. 23 
9. Preek
10.Zingen: Gez. 14 De Heer is mijn Herder 
11. Gebed
12. Collecte
Kinderen terug uit de Bijbelklas 
13. Zingen: Gez. 304 God is getrouw, zijn plannen falen niet 
14. Zegen


Geen opmerkingen:

Een reactie posten