Van Wie ben jij er één?
 |
| Wortel je in boven of in beneden? |
Mode
`Wat zagen jullie er toen belachelijk uit?’
“Moet je die broeken zien en die oversized shirts!”
Aldus één van onze lieftallige dochters, reagerend op een dia uit de oude doos van zeker 25 jaar geleden.
Nou, belachelijk vind ik het nog steeds niet. Maar een beetje vreemd ziet het er nu wel uit –dat moet ik haar toegeven- om jezelf terug te zien in de mode van 25 jaar geleden. Wijde pijpen, felle kleuren, een heel ander kapsel. Mijn moeder had toen nog een bril op waarin glazen van wenkbrauw tot wang. En onze straat heeft op foto’s uit die tijd met al die oude modellen auto’s een wat Oost-Europese gevoel.
Als ik mezelf zo zie valt me dat toch een beetje tegen van mezelf: ik had gedacht dat ik mijn kleren heel onafhankelijk had gekozen. En dat ik niet zo’n trendvolger was. Maar zo achteraf gezien, was ik toch ook weer typisch een kind van die tijd. De mensen om me heen hadden toen veel meer invloed op me, dan ik toen zelf dacht.
En dat brengt me tot de vraag: zou ik in deze tijd ook best wel een trendvolger zijn? Niet in alleen als het om mijn kleren gaat, maar ook als het om mijn opvattingen en om mijn levensstijl gaat? Hoeveel invloed hebben andere mensen eigenlijk op mij? En welke invloed?
Misschien denk iemand nu, ‘nou ja dat is nu eenmaal zo!’ ‘Dat kun je nu toch niet van jezelf zien en daar kom je over vijfentwintig jaar wel weer achter.
Maar ik denk niet dat wij ons zo gedachteloos op de stroom van de tijd kunnen laten meedobberen. Dat mag niet meer, we worden zelf verantwoordelijk gehouden voor de koers die we kiezen
Lees: Col 2,20-3,4
Ja we krijgen zelf verantwoordelijkheid voor de koers van ons leven. Als je die ook neemt is een zelfonderzoek ook op zijn plaats: Ben ik op boven gericht? Of veel meer op beneden? Hoe kom ik over in de ogen van mijn Heer? Net zoals met mijn kleding kan ik mezelf nu nog niet goed beoordelen, maar wat ziet Hij als Hij me ziet? Ben ik een typische wereldburger in zijn ogen of echt een burger van het Koninkrijk? Van Wie ben ik er eentje? Eentje van boven of toch nog vooral van beneden? Ik moet daar een keuze in maken begrijp ik van Paulus. Streef naar wat boven is [1]
Aan tafel met de Heer
Ja maar ik hoor toch al bij de Heer Jezus? Jazeker. We hebben nèt bij onze Heer aan tafel gezeten. Net zoals zijn discipelen toen op die avond! En net zo als zij hebben wij –zijn discipelen nu- met Hem het brood gebroken en uit de beker gedronken. Wij horen, net als zij, nu bij de geschiedenis van de Heer Jezus, de geschiedenis van het Koninkrijk.
Broers en zussen, goed om nog eens te zeggen, het was zonet géén 4 mei herdenking voor onze Heer Jezus. Een dodenherdenking. In sombere kleding, met de vlag halfstok, ´Soldaat van Oranje muziek’, bedroefd gezicht, een brok in de keel en een traan in de ooghoek. Nee, de betekenis van het avondmaal ligt niet in het verleden.
Het was veel meer een 5 mei feest, een bevrijdingsfeest. Een maaltijd waarin we samen de overwinning van de Heer Jezus samen mét de Heer Jezus vieren. Op zijn uitnodiging! Feestelijke kleren, de vlaggen uit, feestmuziek, een opgelucht hart en tranen van vreugde. We zijn als het volk Israël in de woestijn. Verlost uit een slavenbestaan, onderweg naar het ons beloofde land: we eten van het manna uit de hemel en drinken van het water uit de rots. We zijn, in de woorden van Paulus, dood voor de geest van deze wereld [20] en met Christus opgewekt in een nieuw leven. Dat nieuwe leven is nog niet doorgebroken, het zit nog voor een groot deel in de knop. Maar de komst van het nieuwe leven is al wel begonnen. En één deel van de oude schepping is al nieuw, niet meer onderworpen aan dood en verval: || het lichaam van onze Heer Jezus! Het is het eerste nieuwe van de hele schepping! En wij zijn zo nauw met Hem verbonden, dat wij met onze Heer Jezus Christus nieuw worden.
De betekenis van het avondmaal ligt in niet in het verleden, maar in het nu en het straks.
Betekenis
Richt u op wat boven is, niet op wat op aarde is [2] Dat is de keus die we moeten maken! Wat betekent dat: voor boven kiezen in plaats van voor de aarde?
Niet dat onze wereld waardeloos is, ons lichaam ook en dat onze lichamelijke gevoelens onbelangrijk zijn en de rest van ons leven hier eigenlijk ook. Als je het zo in één oogopslag leest, zou je dat kunnen denken. Échte christenen geven hun leven op aarde op en leven voor de hemel. En zijn opgelucht als ze hun leven en lichaam kunnen verlaten om puur als geest verder te kunnen leven in de hemel. Zo is het in de geschiedenis wel vaak opgevat door christenen. Werkelijk vrome gelovigen waren asceten, een soort heiligen, die opvallen door wat ze niet doen: nauwelijks eten, niet liefhebben, niet bezitten, nauwelijks slapen, ja eigenlijk nauwelijks leven. Sommige sluiten zich zelfs op: zo weinig mogelijk op deze aarde.
Maar het lichaam is wel belangrijk: waarom zou de Heer Jezus lichamelijk opgestaan zijn? Omdat het lichaam niet belangrijk is? Maar dat lichaam is heel belangrijk, zeer goed geschapen, net als de rest van de schepping. Nee, dát kan het niet betekenen. De schepping is belangrijk, de wereld dus ook! Onze Heer Jezus stierf aan het kruis zodat die schepping samen met ons –geest én lichaam- nieuw zou worden.
Nee met ‘boven’ en ‘op aarde’ worden niet twee plaatsen bedoeld –leef voor de hemel en niet voor de aarde, maar twee bronnen. || Ons leven hier op aarde moet weer nieuwe inhoud krijgen, uit een andere bron.
De wereld is niet fout, maar de manier waarop hij nu functioneert wel. Mensen zijn niet verkeerd geschapen, maar verkeerd geworden en doen verkeerd. Sinds mensen hun contact met God verloren krijgt hun leven een andere inhoud. Je ziet veel verschuiven naar een ander doel dan waarvoor het geschapen is. Een paar voorbeelden: vrouwen worden lustobject, kleding lustopwekkend, seks wordt genotsmiddel, grond wordt bezit, en bezit wordt weer roofgoed, geweld is nuttig, medemensen worden handelswaar, liefdevol is zwak, medelijden is zwakte, trots is stoer.
Gods goede wereld komt op zijn kop te staan als mensen onderling uit gaan maken wat de bedoeling is. Als je op je medemensen let om er achter te komen wat de bedoeling van je (ons) leven is, dan is de kans levensgroot dat je leven ook op de kop komt te staan en dat je meegezogen wordt in de jacht op roem, geld en op jezelf gericht genot. Maar dat mag niet meer, als christen hoeft het ook niet meer. Want je Heer sluit je aan op een andere bron, de bron die boven is. Hij Zelf, Want je bent één met Christus en dat betekent met Hem gestorven en met Hem opgestaan. Dood voor de Geest van deze wereld, geboren voor een nieuw leven in het Koninkrijk. Je Heer maakt het mogelijk om nu al aan dit leven te beginnen, want Hij maakt je één met Hem. Je beweegt met Hem mee, put uit zijn kracht, bent vol van zijn Geest!
Zonet heb je (hebben wij dit samen) opnieuw van Hem aangenomen. We hebben met Hem gegeten en gedronken als zijn discipelen en belijden dat Hij leeft en wij dus ook opgestaan zijn in een nieuw leven!
Eigen verantwoordelijkheid (keuze)
Broers en zussen, op welke bron ben je aangesloten. Op beneden of boven?
Toen je hier aan tafel ging heb je beleden dat je met Hem –boven-verbonden bent. Samen etend met je Heer heb je gebeden om een andere vulling van je leven. Broers en zussen, het is geweldig wat onze Heer voor ons wil betekenen, dat Hij met ons verbonden met ons wil eten. En geweldig dat Hij onze levens terugbrengt naar de bedoeling van God. Het is een grote eer dat wij Hem en zijn Koninkrijk mogen vertegenwoordigen.
In onze levens mogen wij laten zien hoe alles weer –naar Gods oorspronkelijke bedoeling- op zijn plaats terecht komt: vrouwen worden weer met respect behandeld, seks bekroont trouw, de aarde is van ons allen, we delen ons bezit wordt, vrede komt in plaats van vijandschap, naaste buren zorgen voor elkaar, met bezit kun je veel goed doen, liefdevol geeft de toon aan, medelijden is stoer, trots is dwaas. Liefde, vreugde, vrede, geduld, vriendelijkheid, goedheid, geloof, zachtmoedigheid en zelfbeheersing worden opnieuw zichtbaar op deze wereld. Je hoort het aan ons spreken, je merkt het aan onze tijdsbesteding, je ziet het aan ons bestedingspatroon: het Koninkrijk komt eraan. In de levens van ons, burgers van het Koninkrijk, stuk voor stuk, wordt het al zichtbaar. Al onze levens zijn raakpunten tussen de hemel en de aarde!
Broers en zussen, Hij geeft ons voor zo’n leven alles dat we nodig hebben. Maar Hij laat ons onze eigen verantwoordelijkheid: zoek (streef) naar dat wat boeven, richt je erop – denk over je leven na uit het gezichtspunt van je Heer.
Wat zou je Heer doen? En dan doen wij dan dus ook.
Amen
Geen opmerkingen:
Een reactie posten