Welke leiders?
150.000 pinguïns op een hoop, een kakafonie van vogelgeluid.
Maar moeder pinguïn vindt feilloos haar jong terug! Midden tussen al die vogelstemmen, herkent ze die van haar kind.
Zouden wij dat ook zo kunnen? Nou moeders herkennen heel zuiver het gehuil van hun kind tussen de tientallen andere.
Herkent een christen nou ook zo het geluid van zijn Heer?
Want er klinken zo langzamerhand heel wat stemmen ons ons heen, kun je de zijne er nog wel tussen uithalen? Hij spreekt ons immers meestal aan via medemensen –zo is zijn stijl-, maar je vraagt je wel eens af: via welke eigenlijk? Is het vooral via de New Yorkse predikant, die zulke scherpzinnige boeken over geloven schrijft, of is het meer die Anglicaanse bisschop met zijn boeken over het NT? Is het de internationaal bekende bijbelleraar die zijn ideeën over gebedsgenezing naar de hele wereld exporteert. Zijn het de Doorbrekers, is het New Wine, of is het de Voorzeide Leer? Is het allemaal tegelijk?
Zeg het maar! In welke stem herken je de klank van Christus? Immers niet allemaal wijzen ze dezelfde richting! En dan bevestigen we vandaag op 10-10-10 ook nog eens een tweede predikant in onze gemeente. Komt er weer een stem bij! Vanaf nu klinkt zijn stem in dit geheel mee, samen met die van mij. Welke leiders moet je nou volgen en waarom? Dat lijkt me vandaag geen overbodige vraag. Het kan je als christen heel onrustig maken: de één maakt je enthousiast voor iets en de anders waarschuwt je er juist weer voor. En natuurlijk we hebben de Bijbel, maar wie legt hem nu goed uit? Wie moet je nou volgen?
Wie spreekt namens de Herder van de gemeente, namens de Heer Jezus? Vroeger had je het spelprogramma ‘Wie van de Drie’ op de TV. Steeds drie mensen die beweerden een bepaald beroep te hebben en het spelpanel moest dan met sluwe vragen proberen ontdekken welke de échte was. Aan het einde werd dan gevraagd: wil de echte … opstaan? En dan wist je het
Konden wij het ook maar zo vragen: wil de echte herder opstaan?
Maar wij moeten er anders achter zien te komen. Hoe?
In Johannes 10 schetst onze Heer Jezus ons een enorm geruststellend plaatje:
‘De stem van je Heer (?) die herken je uit duizenden.’
Hij neemt ons mee naar een schaapskooi uit die tijd . Dat is een muurtje zonder dak. Daar kunnen meer dan één kudde in, zo komen ze veilig samen de nacht door. De eigen herder komt dan ’s morgens bij de kooi en roept zijn eigen schapen. Zwartkop, eenoog, pluimstaart, kom dan. En alleen zijn eigen schapen herkennen zijn stem en gaan met hem mee. Hij vertrekt met de schapen die bij hem horen, de anderen blijven achter. Simpel,… lijkt het.
150.000 pinguïns op een hoop, een kakafonie van vogelgeluid.
Maar moeder pinguïn vindt feilloos haar jong terug! Midden tussen al die vogelstemmen, herkent ze die van haar kind.
Zouden wij dat ook zo kunnen? Nou moeders herkennen heel zuiver het gehuil van hun kind tussen de tientallen andere.
Herkent een christen nou ook zo het geluid van zijn Heer?
Want er klinken zo langzamerhand heel wat stemmen ons ons heen, kun je de zijne er nog wel tussen uithalen? Hij spreekt ons immers meestal aan via medemensen –zo is zijn stijl-, maar je vraagt je wel eens af: via welke eigenlijk? Is het vooral via de New Yorkse predikant, die zulke scherpzinnige boeken over geloven schrijft, of is het meer die Anglicaanse bisschop met zijn boeken over het NT? Is het de internationaal bekende bijbelleraar die zijn ideeën over gebedsgenezing naar de hele wereld exporteert. Zijn het de Doorbrekers, is het New Wine, of is het de Voorzeide Leer? Is het allemaal tegelijk?
Zeg het maar! In welke stem herken je de klank van Christus? Immers niet allemaal wijzen ze dezelfde richting! En dan bevestigen we vandaag op 10-10-10 ook nog eens een tweede predikant in onze gemeente. Komt er weer een stem bij! Vanaf nu klinkt zijn stem in dit geheel mee, samen met die van mij. Welke leiders moet je nou volgen en waarom? Dat lijkt me vandaag geen overbodige vraag. Het kan je als christen heel onrustig maken: de één maakt je enthousiast voor iets en de anders waarschuwt je er juist weer voor. En natuurlijk we hebben de Bijbel, maar wie legt hem nu goed uit? Wie moet je nou volgen?
Wie spreekt namens de Herder van de gemeente, namens de Heer Jezus? Vroeger had je het spelprogramma ‘Wie van de Drie’ op de TV. Steeds drie mensen die beweerden een bepaald beroep te hebben en het spelpanel moest dan met sluwe vragen proberen ontdekken welke de échte was. Aan het einde werd dan gevraagd: wil de echte … opstaan? En dan wist je het
Konden wij het ook maar zo vragen: wil de echte herder opstaan?
Maar wij moeten er anders achter zien te komen. Hoe?
In Johannes 10 schetst onze Heer Jezus ons een enorm geruststellend plaatje:
‘De stem van je Heer (?) die herken je uit duizenden.’
Hij neemt ons mee naar een schaapskooi uit die tijd . Dat is een muurtje zonder dak. Daar kunnen meer dan één kudde in, zo komen ze veilig samen de nacht door. De eigen herder komt dan ’s morgens bij de kooi en roept zijn eigen schapen. Zwartkop, eenoog, pluimstaart, kom dan. En alleen zijn eigen schapen herkennen zijn stem en gaan met hem mee. Hij vertrekt met de schapen die bij hem horen, de anderen blijven achter. Simpel,… lijkt het.
3x 10
De stem van Herder is wel te herkennen, maar waar moeten wij dan op letten?
Want het gaat voor ons niet op de klank af, zoals de schapen die klank kennen en vol vertrouwen terugdenken aan die andere keren dat deze stem hun naar een goede weide bracht. Wij moeten meer op de inhoud letten.
Er zijn tenminste drie dingen waaraan wij de stem van de Heer herkennen. Je ziet ze bij elkaar staan in vs 10. Je herkent zijn boodschap aan: 1. De stijl 2. Richting en het doel 3. Aan het belang dat gediend wordt: 3 x vs 10 dus.
De stem van Herder is wel te herkennen, maar waar moeten wij dan op letten?
Want het gaat voor ons niet op de klank af, zoals de schapen die klank kennen en vol vertrouwen terugdenken aan die andere keren dat deze stem hun naar een goede weide bracht. Wij moeten meer op de inhoud letten.
Er zijn tenminste drie dingen waaraan wij de stem van de Heer herkennen. Je ziet ze bij elkaar staan in vs 10. Je herkent zijn boodschap aan: 1. De stijl 2. Richting en het doel 3. Aan het belang dat gediend wordt: 3 x vs 10 dus.
1. De Stijl
“Ik ben gekomen…” (10), zegt de Heer Jezus. Hij is geen Heer op grote afstand maar komt persoonlijk. En spreekt je zelf aan. Drie jaar lang is Hij in Israël op zoek geweest naar zijn volk. Hoeveel mensen heeft Hij daar niet persoonlijk gesproken? Geen boek uit de hemel, maar een Persoon. En als Hij naar de hemel gaat, stuurt Hij zijn apostelen er ook op uit met een persoonlijke boodschap voor de rest van de wereld. Die is hier ook op de Veluwe persoonlijk afgeleverd. Waar de Heer je aan wil spreken ontmoet je al snel één van zijn dienaren. Zo doet hij dat nog altijd. Gemeentes over heel deze wereld mogen er op daarom op rekenen dat de Heer mensen in hun midden brengt die door Hem geroepen zijn om zijn boodschap persoonlijk bij hen te brengen. En vanmorgen vieren we dat zo’n geroepen dienaar op de door zijn Heer aangewezen plek komt.
De leiding van deze gemeente loopt dus in de eerste plaats via ds. Henk van der Velde en ja –alles wat ik zeg gaat ook over mezelf- en via mij. Wij zijn die geroepen herders hier. Zo werkt dat in Gods Koninkrijk. En al die andere leiding – hoe waardevol ook- staat iets meer op een afstand.
Nou zeg…Betekent dat zoiets als kadaverdiscipline?
Juist niet! In dat persoonlijke komt nl. nog méér mee. In de tijd dat de Heer dit voor het eerst zei, waren er Warlords, bendeleiders (dat zijn die dieven en rovers), die zich zelf uitriepen als leider over Israël. Zij stelden zichzelf als Messias aan en met veel geweld probeerden ze hun koningschap waar te maken: ze zaaiden dood en verderf. Iedereen was bang voor hen.
De Heer overweldigt je niet met machtsvertoon. Hij dwingt je niet in een bepaalde richting. Nee Hij overtuigt je! En langzamerhand wint Hij je vertrouwen, je geloof. Op deze manier raakt je ervan overtuigd dat Hij je Heer is. Om het maar eens anders te zeggen: je hoeft de boodschap niet onbegrepen aan te nemen, maar je mag vragen stellen! Zo deed de Heer dat zelf, zo doen de door Hem aangewezen leiders dat. Want Hij zet ons niet op een voetstuk! We staan midden tussen de andere gemeenteleden. Zo wil Hij dat … net zo aanraakbaar als hun Heer.
In het Koninkrijk van God gaat het er niet om wie de macht heeft, maar dat je overtuigd raakt van je Heer en in Hem kunt geloven. Daarom die persoonlijke behandeling.
“Ik ben gekomen…” (10), zegt de Heer Jezus. Hij is geen Heer op grote afstand maar komt persoonlijk. En spreekt je zelf aan. Drie jaar lang is Hij in Israël op zoek geweest naar zijn volk. Hoeveel mensen heeft Hij daar niet persoonlijk gesproken? Geen boek uit de hemel, maar een Persoon. En als Hij naar de hemel gaat, stuurt Hij zijn apostelen er ook op uit met een persoonlijke boodschap voor de rest van de wereld. Die is hier ook op de Veluwe persoonlijk afgeleverd. Waar de Heer je aan wil spreken ontmoet je al snel één van zijn dienaren. Zo doet hij dat nog altijd. Gemeentes over heel deze wereld mogen er op daarom op rekenen dat de Heer mensen in hun midden brengt die door Hem geroepen zijn om zijn boodschap persoonlijk bij hen te brengen. En vanmorgen vieren we dat zo’n geroepen dienaar op de door zijn Heer aangewezen plek komt.
De leiding van deze gemeente loopt dus in de eerste plaats via ds. Henk van der Velde en ja –alles wat ik zeg gaat ook over mezelf- en via mij. Wij zijn die geroepen herders hier. Zo werkt dat in Gods Koninkrijk. En al die andere leiding – hoe waardevol ook- staat iets meer op een afstand.
Nou zeg…Betekent dat zoiets als kadaverdiscipline?
Juist niet! In dat persoonlijke komt nl. nog méér mee. In de tijd dat de Heer dit voor het eerst zei, waren er Warlords, bendeleiders (dat zijn die dieven en rovers), die zich zelf uitriepen als leider over Israël. Zij stelden zichzelf als Messias aan en met veel geweld probeerden ze hun koningschap waar te maken: ze zaaiden dood en verderf. Iedereen was bang voor hen.
De Heer overweldigt je niet met machtsvertoon. Hij dwingt je niet in een bepaalde richting. Nee Hij overtuigt je! En langzamerhand wint Hij je vertrouwen, je geloof. Op deze manier raakt je ervan overtuigd dat Hij je Heer is. Om het maar eens anders te zeggen: je hoeft de boodschap niet onbegrepen aan te nemen, maar je mag vragen stellen! Zo deed de Heer dat zelf, zo doen de door Hem aangewezen leiders dat. Want Hij zet ons niet op een voetstuk! We staan midden tussen de andere gemeenteleden. Zo wil Hij dat … net zo aanraakbaar als hun Heer.
In het Koninkrijk van God gaat het er niet om wie de macht heeft, maar dat je overtuigd raakt van je Heer en in Hem kunt geloven. Daarom die persoonlijke behandeling.
2. Richting en doel
Ik ben gekomen om hun het leven te geven in al zijn volheid. (Joh 10:10 NBV)
De vertrouwde stem van de herder, hoeft niet te betekenen dat het allemaal heel comfortabel is in zijn buurt. Dat zou je je voor kunnen stellen bij dit idyllische plaatje. ’t Is allemaal zo bekend en zo vertrouwd, bij de Herder.
Maar zo bedoelt onze Heer dit niet. Zijn stem stelt je niet gerust, omdat het allemaal zo bekend en vertrouwd is. Toen de Heer op aarde kwam riep Hij zijn volk juist op uit hun vertrouwde leventje te stappen en Hem als Koning te aanvaarden. Als hun verwachte Messias. Kom je mee naar mijn rijk, dat is pas leven. Maar daar zagen zij nog helemaal niets van. Die herders die de Heer er op uitstuurt, komen met net zo’n boodschap.
Ga mee met de Heer en zoek eerst zijn Koninkrijk.
Dat betekent juist dat je uit je comfortabele leventje weggeroepen wordt naar een leven dat veel meer rijkdom beloofd. Zeggen ze, maar daar zie je nu nog niet alles van. Wat je bezit, je huis, je lichaam, je vrienden, je relatie, je reputatie en je werk je nooit blijvend kunnen geven, kan je Heer je wel geven is de belofte: Vrede met God en een echt rijk leven in het Koninkrijk van God. Hij roept je juist op uit je comfortzone vandaan te komen.
Je herkent zo’n herder dan ook niet aan zijn uiterlijk vertoon, aan zijn charisma, aan zijn tomeloze werklust, aan zijn leiderschapskwaliteiten, dat hij je altijd zo op je gemak weet te stellen of dat hij zo goed zijn weg weet in de samenleving. Hij is juist niet zo thuis in deze samenleving – een beetje wereldvreemd- hij heeft het immers steeds over een andere samenleving. Je herkent hem er aan dat hij in dezelfde richting gaat als zijn Heer en je uitnodigt ook mee te komen naar dat Koninkrijk. Een geweldig doel, maar de weg er heen kan best moeilijk zijn. Door lastig berglandschap en langs smalle paden en je moet ook veel achterlaten. De stem van de herder stelt je niet gerust omdat hij zo vertrouwd klinkt maar omdat je gaat vertrouwen dat het doel dat hij je wijst zo heilzaam is. En dat je dan dat vertrouwde juist achter je durft te laten op weg naar het heilzame: Gods Koninkrijk.
Hij aait je niet over je bol maar wijst je wel waar je wezen moet. Een échte herder is altijd onderweg naar het Koninkrijk en wil dat je met hem meegaat.
Ik ben gekomen om hun het leven te geven in al zijn volheid. (Joh 10:10 NBV)
De vertrouwde stem van de herder, hoeft niet te betekenen dat het allemaal heel comfortabel is in zijn buurt. Dat zou je je voor kunnen stellen bij dit idyllische plaatje. ’t Is allemaal zo bekend en zo vertrouwd, bij de Herder.
Maar zo bedoelt onze Heer dit niet. Zijn stem stelt je niet gerust, omdat het allemaal zo bekend en vertrouwd is. Toen de Heer op aarde kwam riep Hij zijn volk juist op uit hun vertrouwde leventje te stappen en Hem als Koning te aanvaarden. Als hun verwachte Messias. Kom je mee naar mijn rijk, dat is pas leven. Maar daar zagen zij nog helemaal niets van. Die herders die de Heer er op uitstuurt, komen met net zo’n boodschap.
Ga mee met de Heer en zoek eerst zijn Koninkrijk.
Dat betekent juist dat je uit je comfortabele leventje weggeroepen wordt naar een leven dat veel meer rijkdom beloofd. Zeggen ze, maar daar zie je nu nog niet alles van. Wat je bezit, je huis, je lichaam, je vrienden, je relatie, je reputatie en je werk je nooit blijvend kunnen geven, kan je Heer je wel geven is de belofte: Vrede met God en een echt rijk leven in het Koninkrijk van God. Hij roept je juist op uit je comfortzone vandaan te komen.
Je herkent zo’n herder dan ook niet aan zijn uiterlijk vertoon, aan zijn charisma, aan zijn tomeloze werklust, aan zijn leiderschapskwaliteiten, dat hij je altijd zo op je gemak weet te stellen of dat hij zo goed zijn weg weet in de samenleving. Hij is juist niet zo thuis in deze samenleving – een beetje wereldvreemd- hij heeft het immers steeds over een andere samenleving. Je herkent hem er aan dat hij in dezelfde richting gaat als zijn Heer en je uitnodigt ook mee te komen naar dat Koninkrijk. Een geweldig doel, maar de weg er heen kan best moeilijk zijn. Door lastig berglandschap en langs smalle paden en je moet ook veel achterlaten. De stem van de herder stelt je niet gerust omdat hij zo vertrouwd klinkt maar omdat je gaat vertrouwen dat het doel dat hij je wijst zo heilzaam is. En dat je dan dat vertrouwde juist achter je durft te laten op weg naar het heilzame: Gods Koninkrijk.
Hij aait je niet over je bol maar wijst je wel waar je wezen moet. Een échte herder is altijd onderweg naar het Koninkrijk en wil dat je met hem meegaat.
3. Het belang
Je leest hier nog over één belangrijk kenmerk.
Een dief komt alleen om te roven, te slachten en te vernietigen, maar ik ben gekomen om hun het leven te geven in al zijn volheid. (Joh 10:10 NBV) Het ging de Heer, niet om Hem zelf, zoals een dief, maar om de kudde. Hij was bereid alles te doorstaan voor zijn kudde. Zo mag het één van zijn herders ook niet om hemzelf gaan. Kijk naar het plaatje: het schaap staat in het centrum.
Een herder hoeft niet rijk te worden vd. kudde: geen broodprofeet zoals de leiders in Jezus dagen. hij hoeft er niet bekend van te worden, hij hoeft niet in het middelpunt te staan (moeilijk voor een dominee, je raakt aan de aandacht gewend). Het gaat om de schapen en hun Heer. Als ze Hem maar leren kennen. Da’s ook zijn belang.
Daar wil een herder voor waken en dan kost het hem maar wat.
Aan een herder van de Heer merkt je dat hij niet het middelpunt van de kudde wil zijn. Het gaat niet om zijn eigen belang maar om dat van zijn Heer.
Je leest hier nog over één belangrijk kenmerk.
Een dief komt alleen om te roven, te slachten en te vernietigen, maar ik ben gekomen om hun het leven te geven in al zijn volheid. (Joh 10:10 NBV) Het ging de Heer, niet om Hem zelf, zoals een dief, maar om de kudde. Hij was bereid alles te doorstaan voor zijn kudde. Zo mag het één van zijn herders ook niet om hemzelf gaan. Kijk naar het plaatje: het schaap staat in het centrum.
Een herder hoeft niet rijk te worden vd. kudde: geen broodprofeet zoals de leiders in Jezus dagen. hij hoeft er niet bekend van te worden, hij hoeft niet in het middelpunt te staan (moeilijk voor een dominee, je raakt aan de aandacht gewend). Het gaat om de schapen en hun Heer. Als ze Hem maar leren kennen. Da’s ook zijn belang.
Daar wil een herder voor waken en dan kost het hem maar wat.
Aan een herder van de Heer merkt je dat hij niet het middelpunt van de kudde wil zijn. Het gaat niet om zijn eigen belang maar om dat van zijn Heer.
Identiteitsbewijs van een herder
Broers en zussen, zo herken je nou een herder van Heer, een echte
Aan zijn leiding in de stijl van Christus: persoonlijk en overtuigend
Aan zijn gedrevenheid door de Geest van Christus naar Gods doel: het Koninkrijk
Aan zijn gezindheid net zoals die van Christus.
Zoek naar zulke leiding en je komt bij je Heer zelf uit.
Henk, je bent een ervaren herder, die ingezet wordt op een nieuwe plek in het Koninkrijk. Spannend, maar je weet het. Je hoeft niet te schitteren door eigen licht, niet te spreken op eigen gezag, je hoeft deze gemeente niet te veroveren, je hoeft als herder alleen maar zelf ook een schaap van de Goede Herder (Jezus) te blijven. Gewoon een schaap met vier poten. Als zijn andere schapen dat herkennen is, krijg je vanzelf de leiding. Want dan is er opnieuw een echte herder opgestaan. Amen
Beste Wieb. "In welke stem herken je de klank van Christus?", is je vraag aan het begin van de preek. "Wie oren heeft, moet horen wat de Geest tegen de gemeenten zegt.” Dit staat in Openbaring 3. N.a.v. een krantenartikel deze week heb ik de catechismus nagezocht. Zondag 45 vertelt over ons gebed. Wanneer we van harte, met dankbaarheid en verlangen, bidden om de Heilge Geest, zal de here Jezus die ons zeker geven. En als God ons iets geeft, dan is Hij altijd overvloedig. Dan zijn we zeker in staat om de Stem te horen, begrijpen en naar te handelen. Dan zal er wat gaan gebeuren....... Misschien geen opvallende dingen in mensen ogen,misschien ook wel, wanneer hij dat zelf goed en noodzakelijk vindt, maar zeker dingen, die laten zien, dat Jezus Koning is.
BeantwoordenVerwijderenGroeten
Wouter