1 Cor 13
Openbare Geloofsbelijdenis van: Willemieke van Reenen, Henk van Veluw, Wim en Roselinda Visscher
Mooi
Mooi hè…
Elke keer weer raken deze woorden in mij diepe snaren: er gaat iets in me meetrillen. Soms is er een beetje afstand voor nodig om dat van je zelf in de gaten te krijgen. Bijvoorbeeld: doordat je ze onverwacht een ander hoort lezen. Dat overkwam me dertien jaar geleden toen ik hoorde hoe de Engelse premier Tony Blair 1 Cor. 13 voorlas in de uitvaartdienst van Lady Diana Spencer, misschien hebben jullie het ook gezien. Het verraste me dat hij het las en het verraste me ook door het Engels. Alsof ik het weer voor het eerst hoorde, ik kwam opnieuw diep onder de indruk:
Beareth all things, believeth all things, hopeth all things, endureth all things. (1Co 13:7 KJV)… 7 Alles verdraagt ze, alles gelooft ze, alles hoopt ze, in alles volhardt ze. (1Co 13:7 NBV) … zo[you tube] mooi
Mooi omdat…
De afgelopen weken heb ik me zitten af te vragen waarom we dit zo mooi vinden. Niet alleen omdat het zo mooi verwoord is, verwacht ik. Maar ook omdat het zo mooi is. Ik denk ook dat we het zo mooi vinden omdat het raakt aan onze diepste wensen. Zet dit maar eens in eigentijds Nederlands neer
4 de liefde is verdraagzaam, goeddoend. De liefde kent geen nijd, geen bluf en geen arrogantie 5. Ze is niet grof, niet egocentrisch en niet bitter, denkt er geen kwaad van 6. Kan alles hebben, raakt haar vertrouwen nooit kwijt, en haar hoop ook niet, ze kan alles verduren.
Dat raakt aan onze diepste wensen, zeg ik: want zo maken we het niet zo vaak mee, dit is niet typisch voor ons dagelijkse leven. Maar eerder het tegendeel ervan. Wij ontmoeten regelmatig onverdraagzaamheid en de schone schijn van de arrogantie. Dat spat van het scherm af. Grofheid is gewoon en ieder van ons kan wel een stel ego’s in zijn omgeving aanwijzen. En hoe vaak zijn jouw intenties niet verkeerd uitgelegd? Hoe zo alles verduren? we horen van mensen met korte lontjes die er bij het minste of geringste op losslaan!
Nee dit is niet typisch voor de wereld waarin wij leven! Maar we zouden willen dat het zo wel zo was. Dat je medemensen niet zomaar kwaad op je blijken te zijn en dat je het goede van ze kunt verwachten, dat ze niet over jouw rug heen hun doel proberen te bereiken of je met hun grofheid kwetsen. Dat je niet voor je eigen ruimte hoeft te vechten omdat anderen geen ruimte voor jou overlaten met hun grote ego’s. Dat voor bitterheid helemaal geen reden is. Stel je voor…
Broers en zussen, dit is het recept voor vrede en veiligheid: ja dit zijn de ingrediënten van Koninkrijk van God: van de bijbelse Sjaloom, vrede. Als dit zo was, zouden mensen dichter bij elkaar kunnen leven en met elkaar kunnen delen. Als dit zo was zou dit een mooiere wereld zijn, maar zo is het niet zo vaak.
‘Wij kiezen voor de liefde?’
Een tijd geleden hebben we als belijdenisgroep samen gekozen voor het thema: ‘wij kiezen voor de liefde’. In onze gesprekken was dat nogal eens naar voren gekomen dat dit typerend moet zijn voor christelijk samenleven. En daarom leek deze keus voor de hand te liggen: een keus voor de Heer is een keus voor de liefde...
Kun je dat nu wel zo zeggen? Immers je kiest er toch voor om je aan Hem toe te vertrouwen omdat je vergeving van zonden nodig hebt. Je hoopt dat Hij je zal redden. En zolang je redding nodig hebt kun je toch helemaal nog niet kiezen voor een liefdevol leven? Waar zou je dit vandaan moet halen? Hoe kun je dan vandaag kiezen voor de liefde? Is dat nou geen grootspraak?
Ja, zo voelen we ons wel vaak hè. Op zijn hoogst nat, vies, koud en moe als een drenkeling. Tenminste, als hij ons wil redden.
Nu hebben we onze Heer inderdaad nodig, op eigen kracht redden we het niet. Maar Hij belooft ons niet eventueel te redden, als we aan bepaalde voorwaarden voldoen. Maar Hij redt ons werkelijk als we in Hem geloven. Punt uit! Als wij ons aan Hem toevertrouwen gaat Hij met ons op weg in een heel nieuw leven. een keus voor de Heer is een keus voor de liefde.
Daarom kan Paulus deze brief aan de gemeente van Korinte schrijven. De leden van die gemeente zijn overduidelijk al aan een nieuw leven begonnen. Ze zitten niet op hun redding te wachten, maar ze leven al een nieuwe leven als geredde mensen. Dat kan ook: ze zijn geestelijk schatrijk. Veel gemeenteleden hebben de beschikking over geestelijke gaven waarmee ze de anderen kunnen dienen. We lezen over profetie, kennis, mensen die bijzonder behulpzaam zijn, anderen die goed in het leidinggeven zijn, zelfs mensen die de gave van genezing hebben.
Maar Paulus moet ze bijsturen, vandaar deze brief, want deze gemeenteleden kunnen nog niet met hun geestelijke rijkdom omgaan: sommigen gebruiken hun gaven eigenlijk meer voor zichzelf (eigen eer en ambitie) dan voor hun medegemeenteleden en de opbouw Koninkrijk van God. En daarvoor zijn ze toch gegeven! Vooral het al of niet kunnen spreken in klanktaal –zoals dat hier heet- is aanleiding voor scheuringen. Sommigen nemen anderen de maat met die gave. In dit hoofdstuk komt Paulus daarom met een cruciale extra aanwijzing: ‘Streef maar naar die gaven. Maar eerst wijs ik u een weg die nog voortreffelijker is (1Co 12:31 NBV)’ en dan volgt het hoofdstuk over het onmisbare ingrediënt in het nieuwe leven met Christus: naast de gaven hoort ook de liefde er te zijn.
Dat is de ‘nog voortreffelijker weg’, die ons gewezen wordt: streef boven alles naar ‘liefde’.
Als Willemieke, Henk, Wim en Roselinda hier belijdenis van hun geloof in de Heer Jezus Christus afleggen, krijgen ook zij die aanwijzing van Paulus: streef naar gaven maar vergeet de liefde nooit, die gaat boven jullie gaven uit.
Daarom is het prachtig dat zij vandaag in hun weg achter hun Heer aan voor de liefde kiezen. Daarmee doen ze precies wat hun Heer wil.
Mooi
Mooi hè…
Elke keer weer raken deze woorden in mij diepe snaren: er gaat iets in me meetrillen. Soms is er een beetje afstand voor nodig om dat van je zelf in de gaten te krijgen. Bijvoorbeeld: doordat je ze onverwacht een ander hoort lezen. Dat overkwam me dertien jaar geleden toen ik hoorde hoe de Engelse premier Tony Blair 1 Cor. 13 voorlas in de uitvaartdienst van Lady Diana Spencer, misschien hebben jullie het ook gezien. Het verraste me dat hij het las en het verraste me ook door het Engels. Alsof ik het weer voor het eerst hoorde, ik kwam opnieuw diep onder de indruk:
Beareth all things, believeth all things, hopeth all things, endureth all things. (1Co 13:7 KJV)… 7 Alles verdraagt ze, alles gelooft ze, alles hoopt ze, in alles volhardt ze. (1Co 13:7 NBV) … zo[you tube] mooi
Mooi omdat…
De afgelopen weken heb ik me zitten af te vragen waarom we dit zo mooi vinden. Niet alleen omdat het zo mooi verwoord is, verwacht ik. Maar ook omdat het zo mooi is. Ik denk ook dat we het zo mooi vinden omdat het raakt aan onze diepste wensen. Zet dit maar eens in eigentijds Nederlands neer
4 de liefde is verdraagzaam, goeddoend. De liefde kent geen nijd, geen bluf en geen arrogantie 5. Ze is niet grof, niet egocentrisch en niet bitter, denkt er geen kwaad van 6. Kan alles hebben, raakt haar vertrouwen nooit kwijt, en haar hoop ook niet, ze kan alles verduren.
Dat raakt aan onze diepste wensen, zeg ik: want zo maken we het niet zo vaak mee, dit is niet typisch voor ons dagelijkse leven. Maar eerder het tegendeel ervan. Wij ontmoeten regelmatig onverdraagzaamheid en de schone schijn van de arrogantie. Dat spat van het scherm af. Grofheid is gewoon en ieder van ons kan wel een stel ego’s in zijn omgeving aanwijzen. En hoe vaak zijn jouw intenties niet verkeerd uitgelegd? Hoe zo alles verduren? we horen van mensen met korte lontjes die er bij het minste of geringste op losslaan!
Nee dit is niet typisch voor de wereld waarin wij leven! Maar we zouden willen dat het zo wel zo was. Dat je medemensen niet zomaar kwaad op je blijken te zijn en dat je het goede van ze kunt verwachten, dat ze niet over jouw rug heen hun doel proberen te bereiken of je met hun grofheid kwetsen. Dat je niet voor je eigen ruimte hoeft te vechten omdat anderen geen ruimte voor jou overlaten met hun grote ego’s. Dat voor bitterheid helemaal geen reden is. Stel je voor…
Broers en zussen, dit is het recept voor vrede en veiligheid: ja dit zijn de ingrediënten van Koninkrijk van God: van de bijbelse Sjaloom, vrede. Als dit zo was, zouden mensen dichter bij elkaar kunnen leven en met elkaar kunnen delen. Als dit zo was zou dit een mooiere wereld zijn, maar zo is het niet zo vaak.
‘Wij kiezen voor de liefde?’
Een tijd geleden hebben we als belijdenisgroep samen gekozen voor het thema: ‘wij kiezen voor de liefde’. In onze gesprekken was dat nogal eens naar voren gekomen dat dit typerend moet zijn voor christelijk samenleven. En daarom leek deze keus voor de hand te liggen: een keus voor de Heer is een keus voor de liefde...
Kun je dat nu wel zo zeggen? Immers je kiest er toch voor om je aan Hem toe te vertrouwen omdat je vergeving van zonden nodig hebt. Je hoopt dat Hij je zal redden. En zolang je redding nodig hebt kun je toch helemaal nog niet kiezen voor een liefdevol leven? Waar zou je dit vandaan moet halen? Hoe kun je dan vandaag kiezen voor de liefde? Is dat nou geen grootspraak?
Ja, zo voelen we ons wel vaak hè. Op zijn hoogst nat, vies, koud en moe als een drenkeling. Tenminste, als hij ons wil redden.
Nu hebben we onze Heer inderdaad nodig, op eigen kracht redden we het niet. Maar Hij belooft ons niet eventueel te redden, als we aan bepaalde voorwaarden voldoen. Maar Hij redt ons werkelijk als we in Hem geloven. Punt uit! Als wij ons aan Hem toevertrouwen gaat Hij met ons op weg in een heel nieuw leven. een keus voor de Heer is een keus voor de liefde.
Daarom kan Paulus deze brief aan de gemeente van Korinte schrijven. De leden van die gemeente zijn overduidelijk al aan een nieuw leven begonnen. Ze zitten niet op hun redding te wachten, maar ze leven al een nieuwe leven als geredde mensen. Dat kan ook: ze zijn geestelijk schatrijk. Veel gemeenteleden hebben de beschikking over geestelijke gaven waarmee ze de anderen kunnen dienen. We lezen over profetie, kennis, mensen die bijzonder behulpzaam zijn, anderen die goed in het leidinggeven zijn, zelfs mensen die de gave van genezing hebben.
Maar Paulus moet ze bijsturen, vandaar deze brief, want deze gemeenteleden kunnen nog niet met hun geestelijke rijkdom omgaan: sommigen gebruiken hun gaven eigenlijk meer voor zichzelf (eigen eer en ambitie) dan voor hun medegemeenteleden en de opbouw Koninkrijk van God. En daarvoor zijn ze toch gegeven! Vooral het al of niet kunnen spreken in klanktaal –zoals dat hier heet- is aanleiding voor scheuringen. Sommigen nemen anderen de maat met die gave. In dit hoofdstuk komt Paulus daarom met een cruciale extra aanwijzing: ‘Streef maar naar die gaven. Maar eerst wijs ik u een weg die nog voortreffelijker is (1Co 12:31 NBV)’ en dan volgt het hoofdstuk over het onmisbare ingrediënt in het nieuwe leven met Christus: naast de gaven hoort ook de liefde er te zijn.
Dat is de ‘nog voortreffelijker weg’, die ons gewezen wordt: streef boven alles naar ‘liefde’.
Als Willemieke, Henk, Wim en Roselinda hier belijdenis van hun geloof in de Heer Jezus Christus afleggen, krijgen ook zij die aanwijzing van Paulus: streef naar gaven maar vergeet de liefde nooit, die gaat boven jullie gaven uit.
Daarom is het prachtig dat zij vandaag in hun weg achter hun Heer aan voor de liefde kiezen. Daarmee doen ze precies wat hun Heer wil.
Hoe?
Maar we waren niet voor niets zo onder de indruk. Je kunt jezelf dit wel voornemen, maar wie kan dit? Zet dit nu alles op een rij. Het is niet alleen zo dat wij het tegendeel van anderen moeten verdragen, omdat we nu eenmaal in een wereld leven met een ernstig liefdetekort. Dat denken we vaak, als we al zouden willen beginnen met zo’n liefdevol leven dan kan dit niet want de anderen, want die zouden er toch misbruik van maken, zeggen we dan. Maar is het ook niet zo dat we nog zo deel van deze wereld zijn, dat we diep in ons zelf, van onszelf ook denken: ik kan dit niet opbrengen. We horen zelf ook bij die wereld. Dit kunnen we toch ook zelf vaak ook niet opbrengen. Zelfs niet in een liefdevolle omgeving. Kijk nou eens welke weg Paulus ons wijst 4 de liefde is verdraagzaam, goeddoend. De liefde kent geen nijd, geen bluf en geen arrogantie 5. Ze is niet grof, niet egocentrisch en niet bitter, denkt er geen kwaad van 6. Kan alles hebben, raakt haar vertrouwen nooit kwijt, en haar hoop ook niet, ze kan alles verduren. (Dertien kenmerken op een rij, waaraan liefde hoort te voldoen. Dit is maar niet een goeie intentie hebben, je best doen, maar véél méér…
Nooit je vertrouwen kwijtraken in mensen, alles kunnen verduren… er geen kwaad van denken, verdraagzaam zijn…
Alleen al als je dat op jezelf toepast. Pak er maar eens twee kenmerken uit: verdraagzaam zijn (geduldig) en er geen kwaad van denken en het al helemaal niet worden. Maar we zijn van nature mensen die niet graag met tegenslag te maken hebben. We verlangen sterk naar een leven zonder problemen: wij houden niet van files waardoor we te laat komen, en niet van autopech in de regen, we kunnen er eigenlijk niet tegen als ons kind de hele nacht doorhuilt, we raken onze betaalpas liever niet kwijt. Alleen al als er zulke dingen gaan gebeuren, raken velen van ons geïrriteerd, geërgerd, we gaan mopperen, misschien erger schelden. Of we worden cynisch bij de zoveelste keer: ‘ik verbind u door’ Want hier kunnen we niet tegen, zo zitten we van nature niet in elkaar. En dit zijn nog heel vaak dingen die kwijt raken of kapot gaan: de kleine ergernissen. Stel je nu eens voor dat er mensen bij betrokken raken…Mensen die je echt dwars zitten. Hoe kan je dan ooit liefhebben.
We voelen het allemaal denk ik: zelfs de mensen met een gelijkmatig karakter. Als je dit wilt kunnen moet er iets in je zelf doodgaan: de sterke waarde die je aan je ik hecht en aan je eigen belangen, die moet sterven.
Wil het nieuwe kunnen bloeien dan moet het oude sterven. Broers en zussen, voor de liefde kiezen betekent je iedere keer weer omkeren van een verkeerde weg en opnieuw de goede weg opgaan. Elke dag een beetje sterven aan jezelf, en verder tot leven komen bij Christus. Maar hoe breng je dat op?
De weg van Christus…
Ik vermoed dat velen van ons deze weg van de liefde naar de toekomst verplaatsen. ‘Zo te kunnen leven dat is iets voor straks’.En daar zit een kern van waarheid in, want het iets van straks, absoluut. De liefde waarover het hier gaat is nl. het leefklimaat van het Koninkrijk van God. En als je daarin wilt wonen, kun je er nu maar beter aan wennen om zo te leven. Dus het is van straks maar al voor nu.
En ik zou bijna zeggen: natuurlijk voelen we ons te klein voor zo’n levensstijl, zelfs de gelijkmatigen onder ons. Maar toch is dit is de bedoeling die onze Heer met ons heeft. Niet alleen van zijn vrede genieten, maar ook zelf aan zijn vrede bijdragen.
Broers en zussen als wij ons daar verlegen bij voelen, is dit niet omdat deze aanwijzing voor ons onmenselijk is, maar omdat wij zoveel van onze menselijkheid zijn kwijtgeraakt. Dit is pas menselijk, wij zijn zo onmenselijk gweworden. Onze Heer is vastbesloten ons terug brengen bij de liefde, bij onze menselijkheid. Bij het doel zoals Hij het wilde.
En je hoeft dat niet zelf op te brengen, op eigen kracht lief te hebben. Onze Heer is je komen halen. Hij roept je, Hij maakt je los van dat liefdeloze verleden en wijst je de weg naar het Koninkrijk, die je tot op grote hoogte brengt.
Die weg hoef je niet zelf te banen, die ligt er al. Paulus wijst je er op. De weg naar het Koninkrijk heeft je Heer voor je aangelegd. Hij heeft je geroepen, jij hoeft er alleen maar voor te kiezen met Hem mee te gaan en de goede weg in te slaan. Dan zul je ontdekken dat Hij je bij je menselijkheid terugbrengt.
Willemieke, Henk, Wim & Roselinda, jullie kiezen vandaag voor de liefde. Dat klinkt eigenwijs, maar dat is het niet. Het is de keus waarvoor de Heer je zet, ga je mee of niet en jullie antwoorden daarop positief. Je hebt gekozen voor een levensstijl die het einde zal betekenen voor een deel van jezelf. Dat moet sterven dat is een heel proces. Pijnlijk soms. Dit brengt je in conflict met een deel van jezelf. Weet dat je Heer, je iedere keer als je van de weg afraakt je erop wil terugbrengen, vraag het Hem maar. Want Hij wil graag dat je die weg gaat die Hij voor je gebaand heeft en wil je alles geven wat je daarvoor nodig hebt. Als jij maar achter Hem aan gaat en Hem trouw blijft, brengt Hij je bij je bestemming. Dat is een belofte.
Hij wil je ook graag dat je anderen, die Hem niet kennen, laat zien wat het Koninkrijk betekent. Want er wordt al genoeg gepraat, onderstreep je woorden over de Heer met je liefdevolle leven
Maar als je dat doet zul je ontdekken dat er een goede, begaanbare, weg ligt, waarover je Heer je vast en zeker naar zijn voltooide Koninkrijk brengt. Daar waar straks alleen nog liefde zal zijn en mensen weer echte mensen zijn.
Ja, Wie kiest voor liefde, kiest voor de toekomst. Amen.
Maar we waren niet voor niets zo onder de indruk. Je kunt jezelf dit wel voornemen, maar wie kan dit? Zet dit nu alles op een rij. Het is niet alleen zo dat wij het tegendeel van anderen moeten verdragen, omdat we nu eenmaal in een wereld leven met een ernstig liefdetekort. Dat denken we vaak, als we al zouden willen beginnen met zo’n liefdevol leven dan kan dit niet want de anderen, want die zouden er toch misbruik van maken, zeggen we dan. Maar is het ook niet zo dat we nog zo deel van deze wereld zijn, dat we diep in ons zelf, van onszelf ook denken: ik kan dit niet opbrengen. We horen zelf ook bij die wereld. Dit kunnen we toch ook zelf vaak ook niet opbrengen. Zelfs niet in een liefdevolle omgeving. Kijk nou eens welke weg Paulus ons wijst 4 de liefde is verdraagzaam, goeddoend. De liefde kent geen nijd, geen bluf en geen arrogantie 5. Ze is niet grof, niet egocentrisch en niet bitter, denkt er geen kwaad van 6. Kan alles hebben, raakt haar vertrouwen nooit kwijt, en haar hoop ook niet, ze kan alles verduren. (Dertien kenmerken op een rij, waaraan liefde hoort te voldoen. Dit is maar niet een goeie intentie hebben, je best doen, maar véél méér…
Nooit je vertrouwen kwijtraken in mensen, alles kunnen verduren… er geen kwaad van denken, verdraagzaam zijn…
Alleen al als je dat op jezelf toepast. Pak er maar eens twee kenmerken uit: verdraagzaam zijn (geduldig) en er geen kwaad van denken en het al helemaal niet worden. Maar we zijn van nature mensen die niet graag met tegenslag te maken hebben. We verlangen sterk naar een leven zonder problemen: wij houden niet van files waardoor we te laat komen, en niet van autopech in de regen, we kunnen er eigenlijk niet tegen als ons kind de hele nacht doorhuilt, we raken onze betaalpas liever niet kwijt. Alleen al als er zulke dingen gaan gebeuren, raken velen van ons geïrriteerd, geërgerd, we gaan mopperen, misschien erger schelden. Of we worden cynisch bij de zoveelste keer: ‘ik verbind u door’ Want hier kunnen we niet tegen, zo zitten we van nature niet in elkaar. En dit zijn nog heel vaak dingen die kwijt raken of kapot gaan: de kleine ergernissen. Stel je nu eens voor dat er mensen bij betrokken raken…Mensen die je echt dwars zitten. Hoe kan je dan ooit liefhebben.
We voelen het allemaal denk ik: zelfs de mensen met een gelijkmatig karakter. Als je dit wilt kunnen moet er iets in je zelf doodgaan: de sterke waarde die je aan je ik hecht en aan je eigen belangen, die moet sterven.
Wil het nieuwe kunnen bloeien dan moet het oude sterven. Broers en zussen, voor de liefde kiezen betekent je iedere keer weer omkeren van een verkeerde weg en opnieuw de goede weg opgaan. Elke dag een beetje sterven aan jezelf, en verder tot leven komen bij Christus. Maar hoe breng je dat op?
De weg van Christus…
Ik vermoed dat velen van ons deze weg van de liefde naar de toekomst verplaatsen. ‘Zo te kunnen leven dat is iets voor straks’.En daar zit een kern van waarheid in, want het iets van straks, absoluut. De liefde waarover het hier gaat is nl. het leefklimaat van het Koninkrijk van God. En als je daarin wilt wonen, kun je er nu maar beter aan wennen om zo te leven. Dus het is van straks maar al voor nu.
En ik zou bijna zeggen: natuurlijk voelen we ons te klein voor zo’n levensstijl, zelfs de gelijkmatigen onder ons. Maar toch is dit is de bedoeling die onze Heer met ons heeft. Niet alleen van zijn vrede genieten, maar ook zelf aan zijn vrede bijdragen.
Broers en zussen als wij ons daar verlegen bij voelen, is dit niet omdat deze aanwijzing voor ons onmenselijk is, maar omdat wij zoveel van onze menselijkheid zijn kwijtgeraakt. Dit is pas menselijk, wij zijn zo onmenselijk gweworden. Onze Heer is vastbesloten ons terug brengen bij de liefde, bij onze menselijkheid. Bij het doel zoals Hij het wilde.
En je hoeft dat niet zelf op te brengen, op eigen kracht lief te hebben. Onze Heer is je komen halen. Hij roept je, Hij maakt je los van dat liefdeloze verleden en wijst je de weg naar het Koninkrijk, die je tot op grote hoogte brengt.
Die weg hoef je niet zelf te banen, die ligt er al. Paulus wijst je er op. De weg naar het Koninkrijk heeft je Heer voor je aangelegd. Hij heeft je geroepen, jij hoeft er alleen maar voor te kiezen met Hem mee te gaan en de goede weg in te slaan. Dan zul je ontdekken dat Hij je bij je menselijkheid terugbrengt.
Willemieke, Henk, Wim & Roselinda, jullie kiezen vandaag voor de liefde. Dat klinkt eigenwijs, maar dat is het niet. Het is de keus waarvoor de Heer je zet, ga je mee of niet en jullie antwoorden daarop positief. Je hebt gekozen voor een levensstijl die het einde zal betekenen voor een deel van jezelf. Dat moet sterven dat is een heel proces. Pijnlijk soms. Dit brengt je in conflict met een deel van jezelf. Weet dat je Heer, je iedere keer als je van de weg afraakt je erop wil terugbrengen, vraag het Hem maar. Want Hij wil graag dat je die weg gaat die Hij voor je gebaand heeft en wil je alles geven wat je daarvoor nodig hebt. Als jij maar achter Hem aan gaat en Hem trouw blijft, brengt Hij je bij je bestemming. Dat is een belofte.
Hij wil je ook graag dat je anderen, die Hem niet kennen, laat zien wat het Koninkrijk betekent. Want er wordt al genoeg gepraat, onderstreep je woorden over de Heer met je liefdevolle leven
Maar als je dat doet zul je ontdekken dat er een goede, begaanbare, weg ligt, waarover je Heer je vast en zeker naar zijn voltooide Koninkrijk brengt. Daar waar straks alleen nog liefde zal zijn en mensen weer echte mensen zijn.
Ja, Wie kiest voor liefde, kiest voor de toekomst. Amen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten