Pasen 2010 - Luk 9, 28-36

De opgestane mens 

DoodsberichtenJuist deze week trof het me hoe snel en hoever doodsberichten over onze wereld reizen. Afgelopen maandag werd ik wakker met het bericht over de bomaanslag in de metro van Moskou. Aan het einde van de middag kan ik de foto’s van de dode daders al op internet zien. Nog zulke jonge vrouwen waren het (17 en 20 jaar oud). Je staat er gewoon bovenop te kijken. Zo stond het begin van deze Stille Week in het teken van een gruwelijke moordpartij.
Ja, via het Internet dringt de macht van de dood zich nog meer aan je op dan eerder. We maken inderdaad alles over de hele wereld mee als we dat willen. En dan merk je: dat de dood inderdaad overweldigend aanwezig overal om je heen. Steeds maar een paar muisken van je vandaan…

Terwijl ik dit bedenk dringt zich sterk de gedachte aan me op dat het wel een bewuste actie van satan kan zijn om ons juist aan het begin van deze week op het verkeerde been te zetten. Een aanval via onze ogen op het geloof in onze harten. In een land waar de meerderheid van de mensen toch al niet meer weet wat Pasen inhoudt komt dat sterk aan. Ook bij de gelovigen: want die leven in het klimaat van ‘het is toch niet te geloven!’ 

Troost van Pasen? Ach, ik weet niet hoe het jullie vergaat…, maar ik had er best bij willen zijn op die allereerste Paasdag om Hem met eigen ogen te zien: onze opgestane Heer. Dat beeld zou je geloof toch helpen met die beelden waarmee de vorige week begon. Gelukkig kunnen we de ooggetuigenverslagen van de apostelen lezen en hebben we het bericht dus toch uit de eerste hand! Broers en zussen, we vergeten het soms, maar al is het een oud ooggetuigenverslag, daarmee is het nog niet minder waar toch! De ouderdom zegt niets over de waarheid ervan. Reden om ze steeds weer zorgvuldig te lezen als tegenwicht voor al die doodsberichten. En als je het dan leest: Ach, wat lijken die apostelen dan toch op ons: overweldigd door de afschuwelijke dood van hun Heer Jezus sluiten ze zich met elkaar op in een kamer. Bang dat er onverwachte bezoekers komen die ook hen wat aan willen doen. Ze zijn net zo bang als wij dat vaak zijn.
De afschuwelijke beelden van Jezus’ dood hebben ook voor hen sterke overtuigingskracht. Ze zijn even alles kwijt wat Jezus eerder gezegd had. Zo bang geworden dat ze zich alleen achter gesloten deuren nog een beetje veilig voelen.
En dan staat ineens de Heer in hun midden. Mooi hè! Prachtig vind ik dat! Als dit door Johannes verzonnen zou zijn dan zet hij zich hier met zijn collega apostelen wel voor de hele wereld te kijk. Zou hij het dan zo opgeschreven hebben? Overweldigend staat de Heer hier ineens springlevend in hun midden. Je ziet het voor je! Je ziet ze schrikken. Ze proberen zich te beschermen tegen de dreiging van de dood, maar tegen het Leven kunnen ze niet op. Hij gaat dwars door die dichte deur heen: onweerstaanbaar! Zo overweldigend kan het Leven dus ook zijn. Zoiets als de onweerstaanbare kracht van de lente, die uit het dode hout tevoorschijn barst. Mooi jaargetijde om Pasen te vieren: het helpt de boodschap.

In ieder geval maakt het de apostelen ontzettend blij, eindelijk kunnen ze de werkelijkheid weer zien! Want dit is de werkelijkheid: de Heer van het leven overwint de dood die overal om hen heen is.
Meer dan we denken

Méér dan we denken

Zie je de kracht van de levende Heer hier ook zo, broers en zussen, of blijft het toch wat ver bij je vandaan na zo’n week als deze? Het is natuurlijk al even geleden!
Gelovigen van vroeger vonden dit een krachtig voorbeeld van Jezus goddelijke macht: er zijn voor God geen dichte deuren. En dat is waar, maar ik denk dat hier nog veel meer te zien is dan zij dachten.
Maar om dat te kunnen zien moet ik jullie een stukje mee terug nemen in de levensgeschiedenis van onze Heer Jezus. We gaan voorbij aan de heuvel Golgotha en reizen terug tot aan de berg van de verheerlijking. De geschiedenis van de verschijning van de Mozes en Elia op de berg Tabor of was het de Hermon. Laten we die geschiedenis eerst eens lezen: Luk 9, 27-36

Tabor of Hermon, vanaf beide bergen heb je een prachtig uitzicht over het beloofde land, het koninkrijk Israël ligt er aan je voeten. Maar als onze Heer Jezus daar komt met Petrus, Jakobus en Johannes krijgen die tot hun verrassing een sneak Preview (een vooruitblik) van het Koninkrijk van God te zien.
Tijdens het gebed, de reden dat ze daar waren, verandert de aanblik van de onze Heer Jezus ineens totaal. Hij lijkt ineens stralend witte kleren te dragen. Meer dan dat ze krijgen bezoek van Mozes en Elia. En die zien er al even stralend uit.
Petrus, Johannes en Jakobus staan daar ineens samen met heel belangrijke historische figuren uit de geschiedenis van hun volk. De wet (Mozes) en de profeten (Elia) komen er met de Messias (Koning Jezus) praten over zijn belangrijkste regeringsdaad: zijn sterven op de heuvel Golgotha.

Petrus, Johannes en Jakobus zijn de verraste en blijde getuigen van dit tafereel. 

Veel lezers zien de ‘verheerlijking op de berg’ zoals deze geschiedenis vaak genoemd word als een verrassend kijkje in de hemel. Dat maakt dit dan een wonderlijk kijkje achter de schermen. En onze vertaling werkt daar aan mee: Mozes en Elia zouden in ‘hemelse luister’ verschenen zijn. Maar er staat niet meer dan dat ze er glorieus uitzien. Die glorie is niet noodzakelijk hemels en nog minder goddelijk. Goddelijk? Hoe zou dat nou kunnen Mozes en Elia zijn niet goddelijk. Zij blijven mensen. Wat voor wonderen er ook met hen gebeurd zijn. Dit is geen hemels tafereel, maar dit is, zoals ik al zei, een sneak Preview van het Koninkrijk van God, waarom wij bidden en dat wij verwachten. En waarover Jezus een week eerder gezegd had. [27] Ik verzeker jullie dat sommigen die hier aanwezig zijn niet zullen sterven voor ze het koninkrijk van God hebben gezien.' (Luk 9:27 NBV) Vanaf de top van deze berg, waarvandaan je het hele Koninkrijk Israel kunt zien, wordt duidelijk dat de toekomst voor Gods volk niet in het in het aardse koninkrijk Israel maar veel breder in het Koninkrijk van God ligt. En hoe God er uitziet wordt hier niet duidelijk (niemand heeft ooit God gezien (Joh 1,18), maar wel hoe de mensen er daar uitzien. En de eerste burger van dat Koninkrijk dat is Jezus. En zó staan de Heer Jezus, Mozes en Elia al even als stralende burgers van het Koninkrijk met elkaar te praten. Je ziet hier niet de glans van God maar de glans van het ons beloofde Koninkrijk. Stralend zijn zij, zoals er wij er ook ooit eens zullen uitzien. Dan zullen de rechtvaardigen in het koninkrijk van hun Vader stralen als de zon. Laat wie oren heeft goed luisteren! (Mat 13:43 NBV)
We krijgen hier daarom een beeld van onze toekomst. Je zou deze
geschiedenis daarom ook ‘een vroeg bezoek aan het Koninkrijk’ kunnen noemen.

Tweeluik De kruisiging op de heuvel Golgotha en deze ‘verheerlijking op de berg’ vormen samen een tweeluik (een dubbel schilderij). Ze leggen elkaar uit.

Op de heuvel zie je Koning Jezus op het hoogtepunt van zijn regering. Het kruis is zijn troon. De twee misdadigers aan weerszijden zijn de vertegenwoordigers van het volk van God en een symbool hoe diep ze gezonken zijn in hun ongehoorzaamheid aan de wet. Jezus draagt er publiek hun en onze schande. Maar dit is niet het einde van een goedbedoelende idealist, maar de strat van het nieuwe Koninkrijk van God. En dat maken de gebeurtenissen op Golgotha al duidelijk (de duisternis en de aardbeving en de manier waarop Jezus het lijden ondergaat…) er gebeurt meer dan je zo op het oog kunt zien. Een geharde Romeinse centurion, die vast al veel meer kruisigingen gezien heeft, komt tot de conclusie: werkelijk deze mens was God Zoon [Mar. 15,39]. Juist hier op Golgotha toont de Heer Jezus zijn goddelijke kracht.

En op de berg zie je alvast dat dit doorklinkt in het Koninkrijk van God. Daar zie je alvast wat die Koninklijke daad aan het kruis voor gevolgen zal krijgen: Jezus toont zich er alvast –samen met Mozes en Elia- als een stralende opgestane mens. En God zelf verschijnt in een wolk, zoals wel vaker gebeurd is en zegt: dit is mijn Zoon, die ik me uitkoos, luister naar Hem! [9,35]
En zo draagt hij de macht over van de wet en de profeten op Jezus
Wat voor de meesten nog niet te zien is op Golgotha, kun je al wel horen in de boodschap die God de Vader en zijn Zoon erbij geven. En daarop moet je letten. Niet alleen letten op wat je ziet, maar veel meer op wat er gezegd wordt. Op de ondertiteling! Voor ons betekent dit dat we meer op onze oren dan op onze ogen moeten vertrouwen. Lastig in een tijd waar beelden zoveel invloed hebben, maar”luister! 

Méér dan we denken (2)
En met het plaatje van de berg van de verheerlijking als achtergrond, leer je begrijpen dat Jezus komst in die kamer bij zijn discipelen niet alleen een bewijs van zijn goddelijke macht is. De Heer Jezus komt hier niet in een Godsverschijning –niemand heeft ooit God gezien- maar als opgestane mens.
Zie de wonden. Als eerste van ons mensen, zoals Paulus schrijft: Wie hij al van tevoren heeft uitgekozen, heeft hij er ook van tevoren toe bestemd om het evenbeeld te worden van zijn Zoon, die de eerstgeborene moest zijn van talloze broeders en zusters (Rom 8:29 NBV)

We zien hier onszelf zoals we als opgestane mensen in het Koninkrijk zullen zijn.
Broers en zussen, we zijn blij met ons lichaam zolang het gezond is en we betreuren het zeer wanneer we onze gezondheid kwijtraken. We beschouwen een gezond lichaam als een groot geluk. Broers en zussen we weten nog niet half wat ons te wachten staat. We gaan nog wat meemaken. Kijk nu eens naar onze Heer en broeder. Hier komt Hij als mens terug en geen deur kan hem tegenhouden.
Dit is geen voorbeeld van Jezus goddelijke macht, maar van de schitterende kracht van het nieuwe lichaam waarmee gelovigen zullen opstaan in het nieuwe leven

Na de opstanding krijgen we niet oude lichaam terug, maar een vernieuwd lichaam dat tot veel meer in staat is dan wij ons nu kunnen voorstellen.
Broers en zussen, we weten nog niet half wat wij nog gaan meemaken, of moet ik zeggen wij weten niet half wat we allemaal missen aan ons lichaam –zelfs als het gezond is- sinds we zo ver van God afgeraakt zijn. Stel je het leven in het voltooide Koninkrijk van God eens voor. 

De beelden en de boodschap
De afgelopen week begon met beelden van een afschuwelijke moordpartij: een voorbeeld van de aanwezigheid van de dood. Deze week begint met een herinnering aan de opstanding en de komst van het Koninkrijk. Een boodschap die we via ooggetuigen krijgen en die de ondertiteling is bij al die beelden van de dood. NB Je ogen vertellen je nog niet alles: 'luister naar je Heer!”
God de Vader zelf spoort ons aan: Dit is mijn Zoon die ik uitkoos, luister naar Hem! En als we dat doen zien we dat de dood door het leven ingehaald zal worden en dat het leven niet te keren is. Niet door een deur, gewoon door niets en niemand. De Heer is waarlijk opgestaan, als eerste van al zijn broers en zussen,

Halleluja Amen!