vrijdag 4 maart 2011

Feest van Genade (2): Zonde! Wie is onze Natan? 2 Sam. 12, 1-15


Op de tweede zondag van ons Feest van Genade, komt de 'zonde' aan bod. Wat hebben wij toch met zonde? En wat is het ergste wat ons kan overkomen? Rechtdoor achter de Heer Jezus aan naar God, dreigen we steeds weer af te dwalen naar links en rechts. Waarom doen we dat toch? Wat denken we wat het ons brengt? De weekbrief bij dit thema: Verduistering


De Preek beluisteren

Dorst
“Je dorst bewijst dat je geschapen bent voor een fontein van eeuwig leven”, dat is het laatste dat we gisteren hebben gelezen in ons groene boekje. Ons grootste geluk vinden we bij God! Maar die jongen uit het verhaal leste zijn dorst liever in een kroeg. Hij vond het niet bij God, maar in de drank, de hash en seks. ‘Ik ben veel te rusteloos om naar God te gaan’, dacht hij. Maar is hij gelukkig als hij wakker wordt na een nacht drinken, blowen en vrijen? Nee, ieder weekend begint het weer van voren af aan, maar nooit vindt hij echt rust…

Dan zegt zijn dominee: “Je dorst bewijst dat je geschapen bent voor een fontein van eeuwig leven” Je bent op zoek jongen, maar je probeert je dorst te lessen bij de verkeerde bron. Dat helpt je niet. Alleen bij God komt je tot rust, alleen bij Hem ben je vrij, alleen bij Hem vind je écht vrede.

 En het is niet moeilijk om bij God te komen. Onze Heer heeft de weg naar God toe gebaand. Die ligt open! Mooi, recht en goed begaanbaar. We zien nog niet alles van onze reisdoel, maar er is méér dan een vermoeden dat we achter de horizon alles vinden dat we nodig hebben. Die weg is niet moeilijk te gaan. We hoeven de weg niet aan te leggen, ook niet te zoeken, alleen maar te gaan.
En toch op ieder kruispunt onderweg laten we ons gemakkelijk afleiden. Links of rechts af denken we sneller gelukkig te kunnen worden dan rechtdoor die hele weg volgen en voor je het weet sla je dus af, een heel andere richting in en ben je op weg naar….
     Da’s nou zonde! Nee, da’s niet alleen ‘jammer’ zoals wij het woord vaak gebruiken. Een beetje sneu. Zonde da’s grondig mis! Zonde gaat dus helemaal niet over ‘de regeltjes overtreden’ , een misstap maken, God gunstig stemmen of Hem juist ergeren. Het gaat over de goede richting in je leven kwijtraken, je bestemming mislopen en ergens verdwalen ver van je Heer en ver van zijn Koninkrijk.
Zonde betekent letterlijk dat je je bestemming misloopt en heel ergens ander uitkomt dan waar je moet zijn. Een plek waar je bij nader inzien eigenlijk niet wilt zijn, waar je dingen doet die je eigenlijk niet wilt doen en waar je niet kunt vinden waar je zo naar op zoek was. Erg hè Zonde, da’s helemaal mis…
Hoe kunnen wij zo van de weg afraken? Terwijl er zoveel in ons geluk geïnvesteerd is, door God zelf. (Die weg ligt er niet voor niks) Tegen hoge kosten: zijn eigen Zoon. Terwijl ons grootste geluk rechtdoor ligt, slaan wij af naar een ander dichterbij gelegen doelen. Waarom? We weten het toch! De Heer heeft het ons zelf laten vertellen! Laten we luisteren naar wat de Bijbel ons daarover vertelt in de geschiedenis van David.
David
David, geweldige kerel. Een man uit één stuk. Maakt diepe indruk op me.
Ook de Here hield van Hem, David was een man naar zijn hart. Indrukwekkend. Ook om wat hij doet hoor, maar zeker ook waarom hij dat doet. Als jongen nog stapt hij zo op de reus Goliath af. Waarom? Omdat hij zo’n bikkel is? Nee, hij is voller van verontwaardiging over wat de Here wordt aangedaan, dan van angst voor Goliath. Hij is zo dicht bij God, dat hem niets meer deren kan. “Met mijn God beklim ik de hoogste muur, zingt hij in Ps 18 (vs. 30). Dat vol zijn van God maakt hem megamoedig, om zo maar eens te zeggen. Maar die grootheid die komt van God. Tegelijk maakt dat vol zijn van God hem ook heel zachtmoedig. Koning Saul is zijn grootste vijand, die niets liever wil dan David doden. Zijn hele leven is erop gericht om David te vermoorden. Hij jaagt overal achter hem aan. Maar als David de kans heeft om zich van zijn ergste vijand te verlossen, kan hij dat niet. Hij is weer voller van God, dan van haat voor Saul. Zou ik de Gezalfde van de Heer iets aan kunnen doen. David is ook megazachtmoedig, ja meer nog: vol ontzag voor God om het zo maar eens te zeggen.
     David is ook meganederig, hij vind het niet erg om in zijn onderbroek voor de ark van de Here uit te dansen. Hij is vol van God. Er is geen ruimte voor schaamte. David is een man uit één stuk! (de Gezalfde van de Here) Als je David ziet, zie je iets van de grootheid van de Here. De Here is zijn trots, zijn doel, zijn grote liefde. Da’s zo mooi! Dat maakt zijn leven zo boeiend. Wie zou niet zo willen zijn? Indrukwekkend!

Je vraagt je af, wat is er toch met David gebeurd? Waarom is de Here die avond op het dak niet sterker dan de lust van David? Hoe kan dat toch! David kent God, kent Gods wet, is vol van God maar valt voor Batseba. Nee, het ging hem niet om Batseba. Hij valt voor zijn eigen lust. Zie je hoeveel macht onze lust, onze begeerte, ineens kan krijgen. Dat is niet alleen seksuele begeerte, dat is begeerte die allerlei vormen kan aannemen. Davids leven leert ons iets over de macht die zonde ineens in ons leven kan krijgen. Zelfs David de gezalfde van de Here. Onderschat je begeerte niet. Het eerste wat je nu leert over de zonde:
1. De zonde is machtig Er bestaan geen heiligen die ongevoelig voor de zonde zijn…
Niemand komt aan de macht van de zonde voorbij. Als zo’n grootheid als David, zó ineens kan vallen. Wat denk je dan van ons. Zelfs als we God hebben leren kennen en zijn Geest in onze harten woont, zijn we nog steeds gevoelig voor de verleiding van de zonde. Net zoals Eva en Adam destijds. En als je dan denkt dat zonde jou niet meer kan raken, omdat je toch verlost bent, dan ga je als het ware ongewapend en argeloos op pad. De duivel is een brullende leeuw en de zonde een bittere vijand en jij bent een gemakkelijke prooi.
Want je bent niet op je hoede, jij let niet op en denk dat de zonde niet kan deren.
Wij blijven kwetsbaar en alleen dicht bij de Heer zijn we sterk. Maar we zijn niet altijd dicht bij de Here en op die momenten moet je op gaan passen. We hoeven niet in paniek te raken, God is met ons, maar mogen onze vijand ook niet gaan onderschatten. Dat wéten we toch… wie voelt hier de aantrekkingskracht van de zonde niet meer?

Uria:
Maar er is meer… David raakt ook helemaal in de ban van de zonde. Hij haalt met die ene zonde een heel legioen binnen in zijn leven. Die ene zonde is zijn paard van Troje. Met zijn lust voor Batseba komt overspel zijn leven binnen. En als zij zwanger blijkt, list en bedrog om de zonde toe te dekken. En als dat niet genoeg is, want die Uriah, een Hethiet NB van heidense komaf, is een zeer rechtvaardig en oprecht mens. Dan heeft hij meer list en bedrog nodig, maar Uriah blijft oprecht en toegewijd zelfs als David hem dronken voert en zo kwetsbaar maakt. En zo komt dan uiteindelijk ook moord Davids leven binnen. Want die moord op Uriah moet zijn eerste zonde definitief smoren
lust -> overspel -> list -> sluwere list -> moord

Zie je het? Zonde is geen misstap, waarbij je enkel verstuikt en wat hinkend verderloop, het is een verkeerde afslag waardoor je al gauw helemaal de weg kwijtraakt. En dan volkomen verdwaalt in een gebied waar ontzettend veel andere zonden op de loer liggen. En in dat terrein, vèr van God, gaat je geloofsconditie hard achteruit. Want zonder God kun je de kracht niet opbrengen om die andere zonden van je af te vechten. Je raakt helemaal verloren in het gebied van de zonde. En als er niets verandert, kom je daar nooit meer vandaan. Dat is niet alleen iets voor het OT maar ook Paulus schrijft er over in Romeinen        
28 En daar zij het verwerpelijk achtten God te erkennen, heeft God hen overgegeven aan een verwerpelijk denken om te doen wat niet betaamt:
29 vervuld van allerlei onrechtvaardigheid, boosheid, hebzucht en slechtheid, vol nijd, moord, twist, list en kwaadaardigheid;
30 oorblazers, lasteraars, haters van God, verwatenen, overmoedigen, grootsprekers, vindingrijk in het kwaad, hun ouders ongehoorzaam;
31 onverstandig, onbestendig, zonder hart of barmhartigheid.
32 Immers, hoewel zij de rechtseis van God kenden, namelijk, dat zij, die zulke dingen bedrijven, de dood verdienen, doen zij ze niet alleen zelf, maar schenken ook nog hun bijval aan wie ze bedrijven.
(Rom 1:28-1 NBG)
Dat brengt ons bij het 2e Inzicht: de zonde is drachtig je moet niet gaan experimenteren met zonde, zonde is in principe onbeheersbaar en dreigt je helemaal op te slokken. Het is geen hond die je met een beetje krachtsinspanning aan de riem kunt houden maar een brullende leeuw die zich omdraait en jou met riem en al helemaal verslind als je niet uitkijkt: onbeheersbaar.
Natan
Maar er is nog meer. Zonde verduistert je geweten, het is een ziekte die je geweten wegvreet. Je raakt na verloop van tijd je onderscheidingsvermogen kwijt. Wat je aan overtuigingen, waarden en normen koesterde, begint te verdwijnen. En na verloop van tijd wil je er ook niet meer aan aangesproken worden. Je krijgt de bekende excuses: ik ben toch een gezonde man, nou die is niet ongevoelig voor een mooie vrouw.
Als Natan bij David komt, zijn er zeker negen maanden verstreken. Het kind van David en Batseba is al geboren. En de profeet Natan spreekt David niet rechtstreeks aan. Hij moet een omweg maken? Was hij bang? Ik denk het niet, want even verderop is hij niet bang om David rechtstreeks op zijn gedrag aan te spreken. U bent die man (7). Die omweg is nodig

Nee ik denk dat Natan, David eerst bij zijn geweten terug moet brengen (besef van goed en kwaad) met een verhaal over een ander en pas daarna over zijn eigen zonde kan beginnen. Andersom had misschien niet gewerkt. Misschien had Koning David dan helemaal niet meer naar Natan willen luisteren. Je krijgt de indruk dat de Here hen dit zo zelf voorschrijft.
Derde inzicht: zonde drukt je geweten weg. Je weet al gauw niet meer wat je doet.

De Here
Pas maar op met zonde (drie inzichten), misschien doen we het tegenwoordig wel eens teveel af als een soort kwajongengedrag! Het gaat veel dieper, is veel gevaarlijker dus en je er mee afgeven is onverantwoordelijk. Voor je het weet, weet je niet meer wat je doet,
Maar dat wil ik zeggen tegen iedereen die hier over zijn zonde tobt: de Here staat aan onze kant. Dat is misschien wel het belangrijkste zinnetje uit onze tekst in vs 1, Hij stuurde de profeet Natan naar David toe om hem het volgende te vertellen: (2Sa 12:1 NBV). M.a.w. de Here wil David niet verloren laten gaan. Hij komt hem halen (9 maanden op een zijweg) en stuurt Natan met dit verhaal dat hem weer zijn geweten moet brengen. Zo wil de Heer Davids berouw wekken. En als David onthutst zegt: ‘Ik heb gezondigd tegen de Here, toen vergaf de Here Hem ook onmiddellijk. Maar eerst moest David dat zeggen.
Zonde is niet te vergoelijken, pas na berouw wil de Here het wegdoen. Maar Hij wil wel vreselijk graag dat Hij het bij ons weg kan doen. Daarvoor stuurde Hij zelfs zijn liefste om zijn leven te geven: onze Heer Jezus Christus
Dat is het vierde inzicht van vanmorgen: God is op zoek naar alle zondaren. Niet alleen naar die ene David. Ja denk je misschien, maar David kreeg wel een hoop straf. Ik denk dat dit bij Davids verlossing hoorde. Zo werd voor Davids volk duidelijk dat de Here de zonde niet tolereert en David wordt de rest van zijn leven a.h.w. gescherpt in zijn zondenbesef, nu hij, als slachtoffer deze keer, met dezelfde zonden te maken krijgt, waarmee hij anderen als dader had beschadigt.
En God stuurt ons meer dan Natan! Ken je Hem, onze Natan, letterlijk: diegene die ons gegeven is? Jezus Christus en de Geest. Broers en zussen de Here wil onze zonde weg doen. Die macht die ons kapot maakt, helemaal opvreet, vervreemd van ons geweten en vervreemd van God zelf. Zodat we ver van Hem en zijn Koninkrijk verdwalen en verloren gaan.
Hij wil dat niet! Hij heeft ons lief en wil ons redden. Je mag (moeit!) je dan rotschamen voor wat je deed, er is in deze gemeente toch plaats voor je, de zondaar vol berouw die zijn zonde voor God en mensen belijdt. Als je haar maar loslaat en voor God neerlegt bij het kruis van Christus. Dat zal God je bevrijden en vergeven?

Al zijn je zonden rood als scharlaken, ze worden wit als sneeuw,
al zijn ze rood als purper, ze worden wit als wol. (Jes.1,18).


En waar vergeving is en levens verzoend worden met God, ontstaat nieuw, rijk en bruisend leven.
Maar durf jij in God te geloven, je zonde los te laten en Hem te volgen?

Amen



Liturgie
1. Zingen: Opw 705 Toon mijn liefde
Opw 671 Lof, aanbidding (NB brug vanuit vorige week, hartstocht)
2. Stil gebed, Votum, Zegengroet
3. Zingen: B 158 Uit de diepten roep ik U
4. Spiegel: Tien geboden/ Dubbelgebod
5. Zingen: B 66 Vader vol van vrees en schaamte
6. Gebed
7. Kindergedeel + zang: B 258 Als je veel van iemand houdt
Kinderen naar de bijbelklas
8. Lezen: 2 Samuël 12, 1-15
9. Zingen: Ps. 51, 1,2 3 en 4
10. Preek
11. Zingen: Opw 706 Zie hoe Jezus lijdt voor mij
12. Gebed
13. Collecte Kinderen terug uit de Bijbelklas
14. Zingen: B 136 Ik ben zo dankbaar Heer
15. Zegen
16. Zingen: Refrein: zie hoe Jezus daar loopt door Jeruzalem

Geen opmerkingen:

Een reactie posten