Pasen 2011 - Getuigen van een wonder (1) - Mar, 16,1-14

Klik hier voor het studiemateriaal voor de groeigroepen Beluister de preek

Pasen is een ge-wel-dig feest! Brengen wij nu heel Nederland in feeststemming met onze blijdschap? Is Pasen een nationale feestdag? Dat zou je toch verwachten, een einde aan de dood is toch het grootste nieuws, dat we als mensheid kunnen krijgen?
Daar leek het wel even op in Gouda afgelopen donderdagavond.
Met ‘The Passion in Gouda”. Je hoeft niet met alles blij te zijn, wat daar gebeurde. Maar toch bracht de hoofdlijn van het evangelie van Jezus Christus daar zeker 15.000 mensen op de been en trok het een miljoen televisiekijkers.
Even was Pasen weer een nationale gebeurtenis. En dat is toch wat in een land waar heel veel medeburgers echt niet meer weten wat dat Pasen nu eigenlijk betekent. Je krijgt de vreemdste antwoorden als je ze ernaar vraagt.
En toch werd donderdagavond ook het grootste pijnpunt van Pasen zichtbaar. Ja het leven van de Heer Jezus Christus en zijn lijden maken nog wel indruk op mensen. Maar eenmaal aangekomen bij de opstanding is presentator en jakhals Erik Dijkstra ineens lacherig spottend:

Er zijn mensen die zeggen dat Jezus zal opstaan uit de dood.
En ik heb vernomen dat Jezus dat zelf ook een paar keer heeft gezegd
Geloof je het zelf
Nou ja, we weten allemaal dat dit verhaal niet goed afloopt
Dat is misschien niet echt een lekker einde, maar wat wil je nog meer..
en de rest laat ik maar even zitten.

Feest van de opstanding!
Morgen (Tweede Paasdag) gaan wij mijn vaders grafsteen voor het eerst bekijken. Die staat er minder dan een week. Meer dan op deze foto hebben wij ook nog niet gezien.
Mooi dat we die steen zo vlak na Pasen kunnen gaan bekijken. Nemen we iets van de sfeer van dit feest mee naar zijn graf. Dat is een hele troost! Want Pasen is een ge-wel-dig feest. Het belangrijkste dat we hebben, als je het mij vraagt.
Want onze meest verwoestende vijand is wel de dood. De angst voor de dood legt een grauwsluier over onze wereld. En het verdriet erna, stempelt de levens van heel veel mensen. Iedereen raakt in zijn leven dierbaren kwijt in de dood.
De dood is wel de meest zekere voorspelling die je in een mensenleven kunt doen.

En in dat licht is de opstanding van onze Heer Jezus is een ge-wel-dig feest! Want dat betekent het einde van de dood. Het einde van de macht van het kwaad. ‘Nooit meer’ wordt ‘ooit weer!’ Want –dat weten we- de Heer Jezus stond op, als de eerste van alle anderen (Han 26,23).
Het is niet alleen zijn opstanding die we vieren, we vieren ook nog eens de onze.
Dat graf van mijn vader is net zoals al die andere graven gelukkig maar tijdelijk.
En dat hebben we er ook maar opgezet! ‘Tot de dag van de opstanding.’ Die hoop is een hele troost voor ons, we zullen elkaar weerzien in een leven dat ons eerste leven –waarin ook voor mijn vader zoveel angst en verdriet is- vér overtreft. Weer samen bij God, zullen we leven zoals we nog nooit geleefd hebben! En dat allemaal dankzij onze Heer Jezus Christus! Pasen is een ge-wel-dig feest. Halleluja!

De Opstanding is een struikelsteen voor getuigen
De Opstanding is een gevoelig punt voor veel mensen. Op Goede Vrijdag kregen we een uitgebreide beschrijving van de kruisiging te horen. Prof Dr. Bob Smalhout, een bekende arts die zelf geen christen is voorzover ik weet, schreef in zijn boek Bijbelse Tijdgenoten destijds, want hij interesseert zich wel voor de bijbel, dat hij de beschrijving van de kruisiging in de Bijbel medisch gezien heel nauwkeurig vond. Maar toen hem in een interview (1997) naar zijn kijk op de opstanding werd gevraagd, maakte hij –weliswaar hoffelijk- maar toch duidelijk dat hij daar wel grote moeite mee had. In een later boek ‘Bijbelse buren’ suggereert hij dat Jezus niet echt dood was, maar dat er sprake was van en schijnexecutie en dat de sabbat (Stille Zaterdag) wel eens gebruikt zou kunnen zijn om Hem te reanimeren.

Heel veel mensen hebben moeite met de opstanding. Ze kunnen onder de indruk komen van het leven van de Heer Jezus, maar als het over zijn opstanding uit de dood gaat haken ze af.
Paulus maakt het mee in Athene (Han. 17): hoe geïnteresseerd zijn luisteraars op de Areopagus ook zijn naar de ‘onbekende god’, maar zodra Paulus over Jezus’ opstanding begint, haken ze af. ‘U hoort nog wel van ons!”.

Pasen, de opstanding, is een ge-wel-dig feest, maar voor niet christenen heel moeilijk te geloven.
Dat kunnen wij ook wel begrijpen. ’t Is ook moeilijk te geloven… de dood kan heel overtuigend zijn.
Blijft de opstanding voor christenen daarom een privéfeest? Je kunt er op een dag als vandaag blij mee zijn, zo onderling: wij zijn al overtuigd, maar kunnen wij het ook op anderen overbrengen? 

De eerste christenen
Ja, zelfs christenen hebben het er moeilijk mee. In deze eeuw, de vorige eeuw én in die daarvoor gaf de éne na de andere theoloog het geloof in de opstanding op. De opstanding wordt in hun beleving zoiets als: ‘Jezus leeft verder in onze harten.’ En dat is –ook onder theologen- altijd al zo geweest. Zelfs in Bijbelse tijden geven christenen het geloof in de opstanding op. Paulus merkt tot zijn ontzetting dat enkele van zijn eerder tot geloof gekomen gemeenteleden in Korinthe het geloof in de opstanding opgegeven hebben (1 Cor. 15). Hij is ontzet. Het zit zelf in de paasgroet van de eerste christenen:
De Heer is werkelijk (echt waar) opgestaan.
Ze konden het niet zomaar geloven.

Broers en zussen, zij staan daarin niet alleen. Een open graf kan een heel diepe indruk nalaten, ook bij ons. Ziekte en dood van dierbaren, van kinderen soms nog, kunnen een regelrechte aanval op ons geloof zijn.
De opstanding is een ge-wel-dig feest. Maar de feestvreugde wordt van alle kanten sterk bestreden. Dat moet je niet vergeten.

Maansteen (1)
Jongens en meiden. Deze week zag ik op TV een stuk van het verhaal van de maanlanding. De mensen van mijn leeftijd weten, denk ik, nog allemaal precies waar ze waren, toen de eerste mensen op de maan landden. Als jongen van acht heb ik het midden in de nacht gezien. ‘One small step for a man, a giant leap for mankind’, zei austronaut Neil Amstrong, toen hij op de maanbodem stapte.
We waren diep onder de indruk. Alle jongens van mijn leeftijd wilden austronaut worden, net als Neil Amstrong. Gek hoe het kan gaan: nu kun je maanstenen gewoon als souvenir kopen. Toen mijn broer een paar jaar geleden op de basis Cape Canaveral was, de basis waar de Apollo raketten gelanceerd werden, heeft hij er één voor mij meegenomen. Hij heeft een ereplaats in de kast: mijn echte eigen maansteen… Geloof je mij niet?

Marcus 16
De opstanding is een ge-wel-dig feest! Maar het is voor sterfelijke mensen, zoals wij, bijna te groot nieuws om het te kunnen blijven geloven. De leerlingen van de Heer Jezus, mannen en vrouwen, worden door de Heer heel precies en zorgvuldig op zijn opstanding voorbereid. Meerder keren vertelt hun Heer hen, van te voren al wat er gaat gebeuren. Drie keer (8,31; 9,31 en 10,34): Ik moet lijden, ik zal sterven maar daarna zal Ik opstaan. Het is niet echt tot hun doorgedrongen of helemaal verdrongen door die vreselijke beelden van de kruisiging, waarvan ze getuigen waren. Nu het eenmaal zover is, kunnen ze het eenvoudig niet geloven. Het lijkt wel alsof ze er helemaal niet meer aan denken.
Ze proberen zich te schikken in het definitieve afscheid van hun Heer.
Als de derde dag aanbreekt bereiden de vrouwen een begrafenis ritueel, de balseming, voor. Zij willen voltooien wat twee dagen geleden niet meer gekund had. En ze zijn absoluut niet voorbereid op wat ze gaan meemaken. De engel geeft hun een doodschrik en ze doen wat hij zegt maar de manier waarop ze bij het graf vandaan vluchten, geeft je te denken. Zijn ze echt overtuigd of zijn ze gewoon overrompeld. De elf, die de afgelopen drie jaren altijd bij Hem waren geweest, en Hem echt kenden en wisten wat Hij kon, geloofden de vrouwen niet, toen die hun de boodschap van de engel kwam brengen, ze geloven ook die ander leerlingen (er waren er wel vijfhonderd) toen die hun de boodschap kwamen brengen, niet
De opstanding is een ge-wel-dig feest. Maar als de best op deze gebeurtenis voorbereide mensen het al niet kunnen geloven zegt dat wel iets. Zo’n bericht is eigenlijk een maatje te groot voor ons sterfelijke mensen. Ook voor ons broers en zussen…

De reactie van de opgestane Heer…
Wat vindt de Heer Jezus daar nu van? Is Hij zo diep gegaan om ons mensen te redden en keert Hij overwinnend terug nadat zijn missie volbracht is en dan kunnen zijn meest trouwe leerlingen het niet eens geloven. Niks geen dankbare ontvangst!
Hij reageert heel geduldig. Hij laat een engel de boodschap nog eens brengen (5). Daarna gaat Hij zelf naar Maria van Magdala toe en overtuigt haar, die zo in de war is, persoonlijk (9): ‘Maria’ (ander evangelie). Hij laat het bericht eerst door Maria en daarna door twee anderen aan zijn elf discipelen brengen (10,13). En bereid hen zo voor op zijn komst. En daarna gaat pas gaat Hij persoonlijk naar hen toe. Hij helpt hen die het Goede Nieuws niet kunnen geloven, hun harten voor Hem persoonlijk te openen. Dat doet Hij op strenge toon, als je het zo leest (14), maar dat hadden ze misschien net nodig. Feit is dat Hij ze niet in hun ongeloof alleen laat.
De opstanding is – een ge-wel-dig feest. Maar ik denk dat wij net als die eerste leerlingen ook de moed kunnen verliezen. Mismoedig geworden van zoveel ziekte en zoveel doden. En ik denk dat de Heer net zo met ons om gaat. Hij komt ergens in ons leven persoonlijk naar ons toe om ons dan weer te overtuigen. Sinds Hij naar de hemel is niet persoonlijk, maar door zijn plaatsvervanger. Zijn Geest komt ons overtuigen. Ik denk dat we dat regelmatig nodig hebben. We kunnen niet zonder Gods hulp in zulk machtig nieuws geloven.

De deur en Jezus
Onze Heer Jezus opent zelf steeds weer de deuren van ons hart. Hij opent ook de deuren van andere harten. Zoals je steeds kunt horen van mensen die tot geloof komen. Voordat er christenen met hen in aanraking komen, is Gods Geest vaak al met hen bezig. In het nieuwe boek van Andries Knevel Niets is onmogelijk kun je nalezen hoe Gods Geest het geloven mogelijk maakte van mensen die zich daarvoor Atheïsten noemden. God komt hen te hulp.

Broers en zussen, de opstanding is een ge-wel-dig feest. Onze Heer Jezus is opgestaan en onze gestorven geliefden en ook wij zullen met Hem opstaan in een geweldig nieuw leven. Eigenlijk is dat nieuwe leven al begonnen. En God Geest is heel zorgzaam aan het werk om ons te helpen dat te kunnen geloven.
Ik denk dat we allemaal wel zo onze verhalen hebben.

Maansteen (2)
Jongens en meiden, is dit een nu echte maansteen? Nou?
Ik denk dat jullie mij niet zullen geloven, wat weet ik er nou van!
Deze is niet echt hoor, je kunt maanstenen niet zomaar kopen.

Maar als Neil Amstrong hier nou zou staan en hij zou zeggen dat het een echte maansteen is.
Dan geloof je het vast, of in ieder geval je ouders.

Zo is ook met de opstanding. Wij krijgen dit nieuws van een heel betrouwbaar iemand, de Heer Jezus zelf. Die heeft zijn discipelen verteld en via een hele rij andere leerlingen is het bij ons terecht gekomen. En Gods Geest helpt het ons te geloven zodat wij er op onze beurt ook van kunnen getuigen
De Heer is werkelijk opgestaan, Halleluja. Amen


Liturgie van de ochtenddienst met Pasen in Barneveld 2011
Lezen:
'Wees niet bang, ik weet dat jullie Jezus, de gekruisigde, zoeken.
 6 Hij is niet hier, hij is immers opgestaan, zoals hij gezegd heeft.

Kijk maar, dat is de plaats waar hij gelegen heeft.
 7 En ga nu snel naar zijn leerlingen en zeg hun: 

"Hij is opgestaan uit de dood, (Mat 28:5-7 NBV)

Paaszingen aan het begin van de dienst:
B 14 U zij de glorie opgestane Heer (orgel en trompet)
Met de kinderen: B 219 Klap in je handen van blijdschap (orkest)
Met de jongeren: B 135 Groot is hij (orkest in canon)
2. Stil gebed, votum en zegengroet
3. Zingen: Opw 174 Juicht want Jezus is Heer (orkest)
4. Gebed + zingen: Opw 689 Spreek o Heer….(orkest)
(Kinderen naar bijbelklassen)
5. Bemoediging: Mat 28,1-10 Het evangelie van de opstanding
6. Zingen: Ps 113, 1 en 2 (> Hallel) Prijst, halleluja, prijst den Heer) (orgel)
7.Tekst: Mar. 16, 1-14
8. Preek
9. Zingen: B 58 Groot is uw trouw, o Heer (orkest)
10. Voorbede
11 . Collecte: Kinderen terug uit Bijbelklassen
12. Zingen: B 47 Daar juicht een toon (orgel+ trompet)
13. Zegen