zondag 3 april 2011

Feest van Genade (6) - Missionaire kerk: spreek de waarheid....1Pe 3,8-17

Deze zondag beginnen we aan ons laatste thema: de missionaire kerk. Zaterdag 2 april lezen we in ons groene boekje over worstelen om de ziel van de ander. Toen ging het over onze gemeente. En wat wij voor elkaar kunnen betekenen. Vanaf vandaag gaat het over de ander iets verder van ons… want ook voor hun zielen dragen wij verantwoordelijkheid. Wij zijn het licht en het zout van de wereld, lazen we vanmorgen…en daar zijn we wel wat verlegen mee. Want hoe breng je die boodschap nou over aan mensen die er niet op zitten te wachten?
Petrus leert ons: door de waarheid te spreken...

De Amerikaanse korte film 'Validation' (helaas niet Nederlands ondertiteld) geeft een verrassende kijk op het 'besmettingsgevaar' van een levensstijl



De preek beluister
FvG (6): Spreek de waarheid…

Gisteren lazen we over worstelen om de ziel van de ander. Toen ging het over onze gemeente. En wat wij voor elkaar kunnen betekenen. Vanaf vandaag gaat het over de ander iets verder van ons… want ook voor hun zielen dragen wij verantwoordelijkheid. Wij zijn het licht van de wereld, lazen we vanmorgen…en daar zijn we wel wat verlegen mee. Want hoe breng je die boodschap nu over aan mensen die er helemaal niet op zitten te wachten…

Verhaal 1: De waarheid zeggen
Het is alweer jaren geleden dat Annet en ik meewerkten aan een groot evangelisatieproject in de stad Groningen. Ik heb het al eens eerder verteld: in zes wijken stonden grote witte tenten. En iedere tent maakte reclame voor zijn eigen programma in zijn eigen buurt. Op een middag liep ik één van de buurtbewoners tegen het lijf. Hij had ons de afgelopen dagen wel gezien en was onder de indruk. ‘Een mooi gezicht, zoveel jongeren’, zei hij. ‘Dat zie je bij ons in de kerk niet meer. Onze jongeren komen niet meer’. Hij keek me bedroefd aan. ‘Van welke kerk gaat dit uit?’ ‘De Gereformeerde Kerk vrijgemaakt’, zei ik. Zijn ogen werden hard, ‘oh’ zei hij zichtbaar kwaad. ‘Nou daar hoef ik helemaal niets meer van te hebben. Mijn vrijgemaakte buurman vindt toch al dat ik naar de hel ga.” Hij draaide zich kwaad om en liep weg en liet me aangeslagen achter
Ik schaamde me… Ik schaamde voor mijn vrijgemaakte kerkgenoot. Ik schaamde me voor het beeld dat hij van de kerk van Christus had gegeven. En ik weet best dat er niet zoveel vrijgemaakten dit zo zullen zeggen. Maar het is wel een tijd de cultuur geweest onder christenen. Ook de niet vrijgemaakte. Evangeliseren bestond uit een ander de waarheid zeggen . Op een zeepkist op de markt het einde van de wereld aankondigen, langs de deuren gaan met een duidelijke boodschap ‘als u niet luistert gaat u naar de hel’ ik zie het nog voor hoe mijn moeder, kalm, de man vroeg zijn voet tussen de deur uit te halen toen hij dat zei. Christenen gingen er vanuit dat de anderen wel doodongelukkig zouden zijn omdat ze Christus niet kenden, dat ze toch wel ergens op zoek moesten zijn. En die boodschap brachten we ze zo ook over… Jij zult wel alleen zijn, jij zult wel zoekende zijn…
Maar we ontmoetten mensen die helemaal niet op zoek zijn en die niet ongelukkig zijn en ook die helemaal niet op ons evangelie zitten te wachten. Ze vragen zich eerder af of wij niet doodongelukkig zijn in een kerk waar ‘jullie zeker niets mogen’. En wij merken dat onze boodschap niet meer overkomt en houden onze mond maar. Dat merk ik aan nu veel christenen. Ik zeg er maar niets meer over, begrijpen ze toch. Of niet…? Zo gaat het toch vaak?

Broers en zussen, iemand de waarheid zeggen over Christus werkt niet meer. Als het al ooit gewerkt heeft, dan nu zeker niet meer. We leven in een tijdperk dat de meeste mensen ongevoelig zijn geworden voor grote woorden. Toch denk ik, dat je ook vroeger niet kon volstaan met de waarheid zeggen.
Dat kun je zien aan Paulus in Athene, maar ook aan Petrus hier
PetrusPetrus schrijft een brief aan een heel stel christelijke gemeenten in het huidige Turkije die het niet gemakkelijk hebben. Ze leven in feite als vreemdelingen tussen hun eigen volksgenoten, horen er dus niet meer bij, worden bespot (3,16) worden uitgescholden (3,9), nog erger mishandeld (2,20). Kortom, ze krijgen met het kwaad in allerlei vormen te maken.
Het lijkt dus wel een beetje op onze tijd: spot en minachting kun je als christen nu ook meemaken in ons land. En even verderop in de wereld lijden christenen onder mishandeling en vervolging. En dat zou hier ook zomaar kunnen gaan komen.

Hoe moeten zij nu reageren? Dan schrijft Petrus:  Leid te midden van de ongelovigen een goed leven, opdat zij die u nu voor misdadigers uitmaken, door uw goede daden tot inzicht komen en God eer bewijzen op de dag waarop hij komt rechtspreken.(1Pe 2:12 NBV)
Petrus leert hen en ook ons met ons leven te reageren. Niet terugtrekken uit de samenleving in onze eigen groep. Nee, anderen moeten je kunnen zien. Dus ook je geloof niet privé houden, zoals wij steeds meer gewend zijn. Nee, laat het maar zien: leid een goed leven. En dat goede leven, die goede daden, geven anderen een idee van Christus. Ze leren begrijpen door te zien…Laat maar zien
Een goed leven is dus niet goed omdat ze het zo anders is, maar vooral omdat de ander het goede ervan aan de lijve meemaakt. We zijn geen felle schijnwerpers die een ander met hun licht verblinden, maar vriendelijke lichtpunten in het donker, waar mensen verlangend op af komen.

En wat is dat dan, goed leven? Treed dus in de voetsporen van hem 22 Die geen enkele zonde beging en over wiens lippen geen leugen kwam. (1Pe 2:21 NBV). Neem je Heer Jezus als je voorbeeld. Doe geen zonde en spreek geen onwaarheid . Spreek de waarheid. En je spreken is pas waarheid als het met je leven klopt. Dus de waarheid spreken is heel iets anders dan iemand de waarheid zeggen. Iemand de waarheid zeggen is met zich zelf in tegenspraak: het is geen voorbeeld van liefde. De waarheid spreken is veel moeilijker: dat vraagt een hele levensstijl die het onderbouwt.

Verhaal 2 Boodschap?Het was een mooie morgen. In mijn nieuwe woonplaats ging ik voor het eerst op weg naar de kerk. Op mijn fiets reed ik door de buurt. Vóór me zag ik een zwart geklede dame met een hoed op de deur op uit komen. Ik groette haar vriendelijk, op deze mooie morgen als lotgenoot en broeder. We waren duidelijk allebei op weg naar de kerk. Zij keek me aan, draaide haar hoofd de andere kant en liep weg. Ik hoorde er zeker niet bij…Misschien was ze het wel niet eens met mijn fietsen op zondag. En wilde ze me dat op deze manier laten merken. Hoe dan ook, die boodschap kwam niet bij mij over. Alleen maar: jij hoort er niet bij… en dat wilde ik op deze manier ook niet.

Het kwaadHet kan niet anders of mensen op deze wereld krijgen te maken het kwaad. Het kwaad is onze grote tegenstander. Zeker van gelovigen. Petrus’ lezers, maakten dit mee, zoals we overal terug lezen: bespotting, schelden, mishandeling en vervolging. Het kwaad! Hoe reageer je daarop?Ik zei al: je moet je niet terugtrekken in de eigen groep, ook niet in je eigen huis, maar laat jezelf juist zien. Laat zien wat goed is: Tot slot vraag ik u: Wees allen eensgezind, leef met elkaar mee, heb elkaar lief als broeders en zusters, wees barmhartig en bereid de minste te zijn. (1Pe 3:8 NBV) Eensgezind, Petrus gebruikt hier een sterk woord: streef als een hechte eenheid naar hetzelfde doel. Laat in de onderlinge omgaan met elkaar zien wat liefde is. Straal de eenheid van een gelukkig gezin uit. En maak ook ruimte voor elkaar, heb medelijden en durf de minste te zijn.

Overwin het kwade met het goede, schrijft Paulus in Rom 12,21. Petrus herhaalt het hier in andere woorden: Immers: 'Wie het leven liefheeft en gelukkig wil zijn, moet geen laster of leugens over zijn lippen laten komen, 11 Hij moet het kwaad uit de weg gaan en het goede doen, en voortdurend vrede nastreven. (1Pe 3:10-11)

Conclusie:
1. Blijf uit de buurt van het kwaad
2. Ga niet in het kwaad mee en
3. Doe het goede.

Ad 1. Vóór alles moet je als christen niet met het kwaad, de zonde, flirten. Het is gevaarlijk voor jezelf, maar ook verwarrend voor de buitenwereld. Te vaak zie je christenen nog in de buurt van allerlei zaken die haaks op de christelijk geloof staan (geld, feesten, kleding...)
Ad 2 Maar te vaak zie je christenen die op het kwaad reageren door er in mee te gaan: terugschelden, lasteren, liegen, terugvechten als je denkt dat je onrecht aangedaan wordt. De beelden uit Kootwijkerbroek bevreemdden mij afgelopen week. Christenen moeten niet knuppels op TV te zien zijn, ze hebben daarna geen recht van spreken meer…
 Voor de Starwars-fans. In het Starwars verhaal is er sprake van de beheersing van de kracht. Je hebt een goede kant van de kracht en de donkere kant van de kracht. De personen die toegeven aan haat, geweld en wraak - als is het reactie op aangedaan onrecht- worden door de kwade kracht overwonnen. Raakt in de ban van de donkere kracht.
Net zo goed worden christenen die kwaad met kwaad bestrijden opgeslokt door het kwaad en erdoor overwonnen. Voor de buitenwereld zijn ze niet meer als christenen herkenbaar en verliezen ze alle recht van spreken.
Ad 3 Christenen moeten opvallen door het goede: vrede stichten, geen wraak nemen, niet terugschelden. Dat is uitzonderlijk in deze wereld, dat valt op, en dan krijg je de ruimte om de waarheid te spreken.

Overwin het kwade door het goede. Je kunt het! Ga in het voetspoor van je Meester. Hij heeft het pad voor je gebaand. Hij sloeg niet terug, Hij dreigde niet, Hij kon het leed verdragen. En Hij heeft het verdragen.En zijn Geest geeft je de kracht dat ook te kunnen en op deze manier van Hem te getuigen: Want de heilige Geest zal jullie op dat moment ingeven wat je moet zeggen.' (Luk 12:12 NBV), zegt Jezus tegen zijn discipelen

Verhaal 3 Elisabet Elliot
Elisabet Elliot was getrouwd Jim Elliot. Hij was een zendeling onder de Auca-indianen. Na een tijd bij met hen in contact geweest te zijn, werd hij op 8 januari 1956 door hen vermoord, samen met vier collega’s. Hij liet zijn vrouw Elisabeth en zijn dochtertje Valerie van 10 maanden achter. Iedereen zou het begrepen hebben als Elisabeth nooit meer iets met de zending onder Indianen te maken had willen hebben. Wat een trauma! Niemand begreep dat ze integendeel hun taal ging leren, en twee jaar later in 1958, met haar dochter Valerie van inmiddels drie tussen de Auca Indianen ging wonen. Ze bleef twee jaar tussen hen wonen en werkte tot 1963 met hen. Velen van die stam kwamen in die periode tot geloof. Waren ook zij verrast door juist deze reactie, die niemand begreep, en kwam er zo een opening om te getuigen?


Overwinnaars
Mijn vader leerde mij de kaas niet van mijn brood te laten eten. Dat was uit zorg: hij wilde me leren dat dit een wereld is, waar mensen dat juist zullen proberen als je niet oplet. Mijn Heer leert me niet terug te vechten, maar te incasseren. Dat is ook uit zorg. Hij wil niet dat in het kwaad gevangen raak. Dat is ook veel moeilijker. Je weet dat je dan ook te lijden hebt. In het voetspoor van je Heer. Als jij goed doet zullen er mensen er misbruik van maken. Dat weet je gewoon. Want het kwaad is nog op deze wereld. De Heer zegt tegen je: blijf het goede doen. Overwin het kwade met het goede… dan krijg je ruimte om de waarheid te spreken. Niet om mensen de waarheid te zeggen, Nee om waarheid te spreken. Want als je zo leeft, gaan mensen je vragen stellen, waarom doe je dit? Deze mensen zetten spontaan hun deur open voor jouw verhaal en dan kun je van Christus getuigen. Maar alleen wie met Christus kan lijden, kan van Hem getuigen. Lijden omdat je goed doet is veel minder erg dan lijden omdat het je verdiend hebt.. Zelfs al reageerde je alleen maar op het kwaad van een ander. Mensen zijn niet verwonderd door mensen die van zich afslaan, dat verwacht iedereen. Ze zijn verwonderd over mensen die risico’s durven lopen, die niet terugslaan en zelfs durven incasseren. En je kunt het, want je hoort bij Christus en je bent al overwinnaar. Je hebt hoop op de toekomst. Wat kan iemand je dan nog aandoen? Als je je ze die hoop laat zien, dan gaan ze vragen stellen. En dan kun je de waarheid spreken: Vraagt iemand u waarop de hoop die in u leeft gebaseerd is, wees dan steeds bereid om u te verantwoorden. (1Pe 3:15 NBV)

Verhaal 4: auto 
Ze woonden al jaren lang naast elkaar. Hij gelooft, zijn buurman niet. Dat staat al jaren vast. Maar ze hebben een goede, maar wat afstandelijke verstandhouding. Op een dag ziet Hij zijn buurman somber over straat gaan. Hij vraagt hem wat er aan de hand is. De buurman zegt hem dat vanmorgen een dag voor zijn vakantie de auto het begeven heeft. En wel zo dat er niets aan te doen is. Hij heeft geen geld om een andere te kopen en kan dus niet op vakantie. En hij had er zo naar verlangt!Hij zegt in een opwelling: "Neem mijn auto maar mee, ik gebruik hem de komende twee weken toch niet." Zijn buurman kijkt hem verstomd aan: "Ja, maar dat kan ik niet aannemen." "O jawel hoor…" Uiteindelijk neemt de buurman zijn auto mee en geniet van een heerlijke vakantie van twee weken. Als hij de auto terug komt brengen is hij heel dankbaar. "Waarom deed je dat toch? Ik had wel een ongeluk kunnen krijgen. En dan was jij je auto kwijt ook geweest." "Ik wilde je dat plezier graag doen." "Ja maar het is toch onverantwoordelijk om zomaar je auto uit te lenen aan een relatief onbekende." "Nou nee, ik denk dat mijn Heer dat zou willen", zei hij. Van zoiets had die buurman nog nooit gehoord. "Dat doe je toch niet." Toch wel dus! De buurman was zo onder de indruk, dat Hij meer wilde weten van die Heer. Een aantal jaren later kwam hij tot geloof.

Broers en zussen, reageer niet op mensen. Focus je op je Heer, Volg Hem over de weg die Hij voor je baant. Laat je vullen met zijn Geest. Ga het lijden niet uit de weg als dat voorbij komt. Overwin het kwaad door het goede. En doe daarnaast veel meer goeds. Door jezelf op de Heer te focussen trek je de aandacht an de anderen ook naar Hem toen. Je zult zien dat het de deuren van mensen voor Jezus opent. En als mensen je vragen hoe je onder dat alles zou rustig kunt blijven, spreek dan de waarheid en vertel over de hoop die je hebt en de toekomst die je wacht en getuig van je Redder.
Leef de waarheid, dan zul je ook de waarheid kunnen spreken

Amen

Liturgie zondagavond
Zingen: B 10 Samen in de naam van Jezus (canon)
Stil gebed, votum en zegengroet
Zingen: Ps. 145, 1 en 2
Gebed
Lezen: 1 Petrus 3,8-17
Zingen: Gez. 437 Vernieuw Gij mij, o eeuwig licht
Preek
Zingen: Gez. 477 Geest van hierboven, leer ons geloven
Voorbede
Collecte
Zingen: (Geloofsbelijdenis gezongen) B. 121 Heer, U bent mijn leven
Zegen
Zingen : Gez. 456, 3 (Amen, amen, amen...)

Op zoek naar een idee? www.frapperen.nl

Geen opmerkingen:

Een reactie posten